မီးျပတ္ေနတဲ့ နဂါးေငြ႕တန္းမ်ား

ဗိုလ္ခ်ဳပ္အဆင့္ ရာထူးျပဳတ္သြားသည့္  ရဲေဘာ္ စိတ္အားငယ္သလို
နဂိုအလုပ္ႏွင့္ သာယာဖူးသည့္ လူ႔ အဓိပၸါယ္မ်ားကို ဘာမွ မလုပ္ကိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး
ကိုယ္တိုင္စားမဲ့ အသက္ရွဴထမင္းဗူးေလးေတာင္ မခ်က္တတ္တဲ့ေခါင္းေဆာင္သည္
ဤဘဝမွာ လူေကာင္းသူေကာင္းနဲ႔ တူေအာင္ ျပဳလုပ္ရ ျပဳေနရခက္ျပီ
စုခ်ည္ထားတဲ့ ရယ္သံေတြကို နားမေထာင္ေပမဲ့၊ နံေဘးနားမွာ
တအားေဟာင္ေနတဲ့ေခြးမ်ားနဲ႕ စစ္သင္တန္းမွာ အတူတက္ခဲ့ရစဥ္
အသစ္ ရႊင္လန္းစြာ လူႏွင့္တူေရးအတြက္၊ သူ႔အျမင္နဲ႔
ထူျပစ္ဆူေထြးတဲ့ လူ႔ဘဝင္ကို ငွက္ဖ်ားေဆး အတင္းေပး ကုသတိုက္ခဲ့
အဆင္းေျပး အေႏွးဆု ရလိုက္တဲ့ မာရသြန္ ေျခအစံုဟာ
ေနအကုန္မွာ အိပ္တန္းတက္စရာမရွိတဲ့ မဟာေရႊငွက္မ်ိဳးဂ်စ္ပစီေတြရဲ႕
ၾကာရွည္ပ်က္သိုး ညစ္ညွီေနတဲ့ ေလဝတ္ရံုလႊာ ယူနီေဖာင္းကိုထုတ္ခါ
လူသည္ေခါင္းကိုကုတ္ကာ၊ အေတြးအေခၚအပုတ္အသိုးကိုပဲ ညစာလုပ္ရင္း အသာ ေဆးလိပ္ဖြာေနလွ်က္
ဘယ္အလုပ္မ်ိဳးမဆိုလည္း လစာထုတ္ပ်င္းစြာ ေမးအိပ္လာေပမဲ့ မ်က္တြင္းသားခ်ိဳင့္နက္ ေဟာက္ပက္အိပ္ပ်က္
အသက္ခင္းထားလိုက္တဲ့ ဂေယာက္ဂယက္စိတ္ရဲ႕ ခ်ည္တိုင္မ်ားကို
စ တုန္းမွာ အေျခခိုင္သြားေအာင္ စိုက္ပ်ိဳးေတာ့ ခ်က္ခ်င္းခိုင္မာရန္  အတူတည့္စြာ ဖြဲ႕စည္းအား မဲ့တယ္
ဘဝအဆံုးဟာ ေခြယိုင္သြားေအာင္ ရိုက္ခ်ိဳးေတာ့ ပ်က္ယြင္းယိုင္လာရန္ အကူမဲ့စြာ ပ်က္စီးသြားခဲ့တယ္
ေန႔ဘဝဟာ ေနဦးေခါင္းအရွိန္အဟုန္ တိုးထြက္ရေတာ့ အေျပးသြက္လန္းဆန္းေတာက္ပ တစ္ေကာင္တစ္ခုရဲ႕အားနဲ႔ခ်ီ
ေန႔႔အလွဟာ ေနကူးေျပာင္းအခ်ိန္ကုန္ က်ိဳးပ်က္က်ေတာ့ ေသြးပ်က္ခမ္းႏြမ္းေျခာက္ရ အေမွာင္ထုရဲ႕အားသြက္ျပီ
ထိုထို ဤဤ ရသရဲ႕ အေရးအသား ေတာင့္တင္းၾကြယ္ဝေသာ မူလအဖြဲ႕အႏြဲ႕စကားဟာ ငါတို႔မပိုင္ခဲ့ဘူး
ထိုထို ဤဤ ဒႆနရဲ႕ အေတြးအား ေျဖာင့္စင္းသြယ္လ်ေသာ ယူဆအတြက္အခ်က္မ်ားမွာ ငါတို႔မခိုင္ခဲ့ဘူး
ထိုထို ဤဤ အနတၱရဲ႕ အေမးမ်ားေၾကာင့္ ျငင္းပယ္ခ်ေသာ အတူတကြအခ်က္အလက္မ်ားစြာ ငါတို႔မနိုင္ခဲ့ဘူး
အေႏွးထြက္မရတဲ့ ငါတို႔ျပိဳင္ခဲ့ဖူးေသာ ေန႔မွာေတာ့ အလင္းကြယ္စြာ ထာဝရဆန္ဆန္ ေနာက္ဆံုးဆုနဲ႔ ဘိတ္ရွံဳးထြက္
ေျပးတက္မရတဲ့ ငါတို႔ျပိဳင္ခဲ့ဖူးေသာ ညမွာေတာ့ အေမွာင္မဲ့စြာ မၾကာခဏမွန္မွန္ ေပ်ာက္ဆံုးမွဳနဲ႔ ဆိတ္သုန္းခဲ့
အတိတ္သံုးထားတဲ့ အနာဂတ္ယာဥ္ဟာ အၾကမ္းေမာင္းထားတဲ့ အခ်ိန္တခုရဲ႕ ေျပးႏွဳန္းယိုင္ ေဆာင့္အားနဲ႔
ဆိတ္သုန္းသြားမဲ့ ကမၻာပတ္စဥ္မွာ လမ္းေၾကာင္းမွားတဲ့ အရွိန္တစ္ခုနဲ႔ အေဝးဆံုးတိုင္ ေရာက္သြားတဲ့ ဆြဲအားဟာ
တေရြ႕ေရြ႕ မွိန္--မွိန္ စြာ ကြဲ--ကြဲသြားကာေနတဲ့ သံုညတို႔ရဲ႕ ငရဲဆိုက္ သီအိုရီပဲ
တေကြ႕ေကြ႕ တိမ္--တိမ္ ကာ နဲ--နဲသြားရွာေလတဲ့ အမွန္အစတို႔ရဲ႕ အတြဲလိုက္ မယ္လိုဒီလို တိတ္ဆိတ္သံသာ
ၾကိတ္မွိတ္ခံလာရေလေသာ ဒီဘဝရွိ ေပ်ာ္က်အသံဝင္သြားတဲ့ ျပီးဆံုးသြားမွဳမ်ားရဲ႕ ေနာက္က်န္ေကြ႕မ်ားဟာ
ဖိတ္--ဖိတ္လွ်ံကာက်ေနေသာ ဂီတ၏ မေတာ္တဆသံစဥ္မ်ားရဲ႕ တီးလံုးမ်ားျပဳစားတဲ့ ေရာက္ရန္ေန႔မ်ားစြာအထိ
လူ႔ ရင္ဗလာရွိ ေအာ္ငတ္ ကခုန္ကာ က်ဴးရင့္ေနတဲ့ ဝိညာဥ္ဟာ ေပါက္ကြဲပြင့္ထြက္တယ္
အနုပညာ၏ ေမွာ္နတ္တုန္ခါပူးလြင့္လွ်က္ အသိအျမင္ဟာ ေခ်ာက္ထဲနစ္လွ်က္ေမ်ာျပီ--တစ္ခုတစ္စတို႔စီ
တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ခဲ့ေသာ ဤ လူ႕ဘဝတို႔သည္..............။    ။

သုအိုင္စံ
၁၅-၀၈-၂၀၁၃