Monday, June 3, 2013

ေခတ္ေဟာင္းကုိလြန္ေစေသာ္၀္

ေခတ္ေဟာင္းကုိလြန္ေစေသာ္၀္
.......................................

ကမၻာၾကီးအတြက္ အတၱၾကီးမိ
လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ အတၱၾကီးမိ
ငါ့ကုိယ္ငါအတြက္ အားလံုးအတြက္ အတၱၾကီးမိေတာ့
ကဗ်ာေရးသူျဖစ္လာခဲ့ရဲ႕။

ေဟာဒီႏိုင္ငံသားေတြအတြက္
ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းကုိ ပ်က္ရယ္ျပဳခ်င္ရဲ႕
ေစတနာ ဆိုတာေတြ ပ်က္ရယ္ျပဳခ်င္ရဲ႕
သန္းငါးဆယ္ ဆင္းရဲသားေတြအတြက္
လူမ်ဳိးၾကီး တရားကို ငါပယ္တယ္။

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္မ်ားမွာ
ဘာသာတရားအတြက္ ၀မ္းစာကုိ ရွာခဲ့ရ
ကိုယ္ခ်င္းစာတရားအတြက္ မ်က္ရည္ကုိ ရွာခဲ့ရ
ေပါက္ေနတဲ့ အူမအတြက္
ငါတုိ႔ သီလေတြ ေရေမ်ာကုန္တယ္။

ကံစမ္းမဲ ေခတ္တဲ့
အရစ္္က် ေခတ္တဲ့
နားေတြကုိ ပိတ္ထားလိုက္တယ္
ဒီ ဒြႏၵယာမွာ ငါတို႔
မခၽြတ္တမ္း ယံုၾကည္ခဲ့သမွ်
ေနၿခစ္ၿခစ္ေတာက္ေအာင္ ပူတာပဲ ငါသိေတာ့ရဲ႕ .။

အာဏာရွင္ဟာ ၾကက္ဆူျဖစ္တယ္
ဒီမုိပင္ေတြမွာ ေျမယာေတြ သီးတယ္
လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ ယာေျမမွာ
အိပ္မက္ေဟာင္းေတြ စိုက္ပ်ဳိးၾကတယ္
ေတာ္လွန္ေရးဟာ ျပီးခဲ့ျပီလို႔ သူတုိ႔ ေျပာပါရဲ႕
ဒါေပမယ့္
ေတာ္လွန္ေရးဟာ အိပ္မက္ေဟာင္းမဟုတ္ဘူးဆုိတာ သူတို႔ မသိၾက။

အလ်ားအနံ မျပည့္တဲ့ လယ္ကြင္းေတြမွာ စိုက္ပ်ဳိးဖူး
အလ်ားအနံ မျပည့္တဲ့ ဘ၀ေတြကို ခ်ဳပ္လုပ္ဖူး
အလ်ားအနံ မျပည့္တဲ့ အလံေတာ္ကုိ ပုိင္ဆုိင္ဖူးတဲ့ ငါတို႔ဘ၀မွာ
ႏိုင္ငံေတာ္ဆုိတာ မျဖစ္ထြန္းတဲ့ ေျပာင္းခင္းပါ။

ဆာေလာင္ေနတဲ့ ကေလးေတြအတြက္
ေျမျမဳပ္ဗံုးေတြအစား သီးႏွံ ျဖစ္ထြန္းပါေစ
မလံုျခံဳတဲ့ သမီးပ်ဳိေတြအတြက္
သင့္တင့္မွ်တတဲ့ လစာေတြ ခ်ဳပ္လုပ္ႏိုင္ပါေစ
ကမၻာၾကီးထဲမွာ ကဗ်ာေရးတဲ့သူ တစ္ေယာက္အဖုိ႔
ကမၻာၾကီးကုိ တင့္တယ္စြာ တည္ရွိပါေစေၾကာင္း ငါဆုေတာင္းတယ္။

စပါးေရႊ၀ါေတြ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ လယ္ေျမမ်ားကုိ ကုိ ငါေမွ်ာ္လင့္ပါရဲ႕
လယ္သမား အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ကုိ ငါေမွ်ာ္လင့္ပါရဲ႕
လယ္သမားေတြရဲ႕ မ်က္ရည္အစား မိုးႏွင္းမ်ား ဆင္းႏိုင္ပါေစ
အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးတုိက္ပြဲ ပန္းတုိင္၀င္ႏိုင္ေစ
ပေဒသာပင္ တုိင္းျပည္ ေပၚထြက္ႏိုင္ပါေစ
ဧရာ၀တီ နဲ႔ အတူ ဗမာျပည္ အသက္ရွည္ပါေစ။

ေခတ္ဟာ ငါတို႔ျခယ္ရမယ့္ ပန္းခ်ီပဲ ရဲေဘာ္
မ်က္စီတမွိတ္အတြင္းမွာ
ျမိဳ႕ျပေတြဟာ ေခတ္မွီစြာ က်ဆံုးလာခဲ့ျပီ
လူသားဆန္မႈထက္မ်ား ဘာကုိ ငါတို႔ ေတာင္းတၾကမလဲ
သေဗၺသတၱာကမၼသကာ ဆိုတာ ေပ်ာ့ညံသူေတြအတြက္ေပါ့
ကေလာင္တစ္ခ်က္ဟာ ႏူးညံ့မႈလည္းျဖစ္ရဲ႕
ကေလာင္တံတစ္ခ်က္ဟာ ဓါးသြားတစ္ခ်က္လညး္ျဖစ္ရဲ႕
လာေလာ့ ရဲေဘာ္ငဲ့
မတရားမႈေတြကို သုတ္သင္ၾကစုိ႔
ေတာ္လွန္ေရးကုိ ၾကိဳဆိုၾကစုိ႔
ကေလာင္အစား ႏွလံုးသားနဲ႔ ဒီကဗ်ာကုိ ငါေရးလိုက္တယ္။

.................

ေမာင္ျမတ္သူ

0 comments: