ဆရာဂါရဲ႕ ေဆာင္းပါးဆိုလိုရင္းကို သေဘာေပါက္ေအာင္ တေခါက္ေလာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္ ကိုကန္႔လန္႔။ ဆရာဂါ ဘာေျပာခ်င္တယ္ ဆိုတာကိုေပါ့။ ဆရာဂါ ေပးခ်င္တာနဲ႔ ကိုကန္႔လန္႔ ရေနတာ လြဲေနတယ္ထင္တယ္။
က်ေနာ္ ဒီကဗ်ာကို ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြဘေလာ့ခ္ကို အရင္ပို႔တာပါ။ သူ႔က ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြက အထက္ပါအတိုင္း သေဘာထားေပးခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ကပဲ စာေရးဆရာ - ဂါမဏိရဲ႕ ေဆာင္းပါးအေပၚ အျမင္လြဲခဲ့တာလား၊ စာေရးဆရာ - ဂါမဏိကပဲ ဆရာဒဂုန္တာရာရဲ႕ တရားကို တလြဲသံုးခဲ့တာလား။ က်ေနာ္မွားတယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တာ၀န္ခံပါတယ္။ အမွားအမွန္ကို စာဖတ္သူမ်ားက ဆံုးျဖတ္ေပးရမွာပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒိကဗ်ာကိုတင္ျပလိုက္ပါတယ္။
ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ျပည္တြင္းမွာ ျမတ္ခုိင္က ေမာ္နီတာဂ်ာနယ္ အမွတ္ (၁) မွာ ဆရာဒဂုန္တာရာကို ဦးခ်စ္လႈိင္တို႔၊ သခင္တင္ျမတို႔နဲ႔ တြဲၿပီးေတာ့ စကား၀ုိင္းလုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး ဗကပ ေၾကျငာခ်က္မွာ ျမတ္ခိုင္တို႔က ဆရာ ဒဂုန္တာရာရဲ႕ “ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္လုပ္တာျဖစ္တယ္” ဆိုတာကို လိုရာဆြဲၿပီး အသံုးခ်ခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ေပးပါတယ္။ အခုလည္း စာေရးဆရာ - ဂါမဏိက ဆရာ ဒဂုန္တာရာရဲ႕ “ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္လုပ္တာျဖစ္တယ္” ဆိုတာကို လိုရာဆြဲ အသံုးခ်ေနတယ္လို႔ ျမင္လို႔ ဒီကဗ်ာကို ေရးခဲ့တာပါ။ နည္းနာဆိုတာ တခုတည္းမဟုတ္ဘူးဆိုတာက စာေရးဆရာ - ဂါမဏိ ဆိုလိုရင္းပါ။ ဒါကို ေျပာတာ ဒဂုန္တာရာကို အသံုးခ်စရာမလိုပါဘူး။ ဒဂုန္တာရာက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၀ါဒီပါ။ ဆင္ႀကံဳးသြင္းေရးသမားမဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ့္တရားကိုယ္ ထူေထာင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဥပမာဗ်ာ - “စားပြဲ၀ုိင္းထိုင္ေဆြးေႏြးဖို႔ နည္းနာအားလံုးသံုးၾကစို႔” ဆိုလည္း ရပါတယ္။
ဒီမွာေသခ်ာတာကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေစာ္ကားေမာ္ကားေရးေနတာေတြကို ၂ ဖက္အျမင္သိရေအာင္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ေ၀ေ၀စာစာေဖာ္ျပေနတဲ့ ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြဟာ စာေရးဆရာ - ဂါမဏိကို ေ၀ဖန္တဲ့ ကဗ်ာကိုေတာ့ ၂ ဖက္အျမင္သိရေအာင္ ေဖၚျပသင့္ပါလ်က္ မေဖၚျပခဲ့တဲ့ ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြရဲ႕ ေဖၚျပခ်က္ကို ေတြ႔လိုက္ရတာပါပဲ။ ရန္ကုန္မွာ ျမားနတ္ေမာင္လုပ္စဥ္က စစ္အုပ္စုကို မေ၀ဖန္ရဲသလိုမ်ဳိးေပါ့။ နီးရာဓါးေတာ့ ေၾကာက္တဲ့ပံုပါပဲ။ မဲေဆာက္မွာ ေနတဲ့အခါၾကေတာ့လည္း မိခင္စိတ္ရွိတဲ့၊ အာဃာတမရွိတဲ့ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ထက္ စာေရးဆရာ - ဂါမဏိကို ေၾကာက္ပံုရပါတယ္။ ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြလည္း မဲေဆာက္ၿမိဳ႕က ျမတ္ခုိင္ ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ေနၿပီ။
ဒီကဗ်ာဟာ ဒဂုန္တာရာအတြက္ ခုခံကာကြယ္တာျဖစ္သလို၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္လည္း ခုခံကာကြယ္တာျဖစ္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွားမႈမွာ ညိဳထက္ (လမ္းသစ္ဦး) လည္း တတပ္၊ တအား ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေဖၚျပတာလည္းျဖစ္ပါတယ္။
ရန္သူကုိ မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ျခင္း
ၾကံၾကံဖန္ဖန္
ဆင္ၾကံဳးသြင္းနည္းနဲ႔မွ
မိတ္ေဆြဖြဲ႕ရတယ္လို႔။
တန္းတူ
ခ်စ္ၾကည္
နားလည္မႈရွိပါမွ
မိတ္ေဆြျဖစ္ၾကမွာ မဟုတ္လား။
ဥပမာေပးစရာရွားလို႔
ဆရာဂါလည္းဖတ္ဖူးမွာေပါ့
“လြမ္းေတး”
ဟုတ္ပါ့
ဆရာေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ရဲ႕ “လြမ္းေတး”ေပါ့။
ဒီလိုရွိတယ္ဆရာဂါ
ဆရာေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ရဲ႕ငယ္ဘ၀
(ဆိုၾကပါစို႔)
ေဇာ္ (သလႅာ) ဘ၀ကတည္းက
ကြန္ျမဴနစ္ေတြအေပၚထားခဲ့တဲ့
အညိဳးအေတး
အာဃာတ
အမုန္းတရားမ်ား
ေၾကပါၿပီ
ေျပပါၿပီ
ၿပီးပါၿပီတဲ့။
အဲဒါ “လြမ္းေတး” ေပါ့
အဲဒါ “ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္လုပ္ျခင္း” ေပါ့
အဲဒါ “ႀကီးျမတ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရး” ေပါ့။
“မတူတာေတြ ေပါင္းစည္းတဲ့အခါ အသစ္ျဖစ္တယ္” တဲ့
“လူဆိုတာ အခ်စ္ေတြနဲ႔ ေမြးလာတာ” တဲ့
ဒဂုန္တာရာက
သူ႔အေတြးအေခၚကို အဲဒီေနရာကစခဲ့တယ္
ဘယ္မွာ ဆင္ၾကံဳးသြင္းတာ ပါလို႔လည္း
က်ေနာ္ေတာ့ျဖင့္ အခ်စ္ကိုပဲေတြ႔ရတယ္။
ရန္သူမရွိ၊ မိတ္ေဆြသာရွိ
မုန္းသူမရွိ၊ ခ်စ္သူသာရွိ
အဲဒါ
ဆရာဂါေရးသလို
ငါနဲ႔မတူ၊ မိတ္ေဆြမဟုတ္
မိတ္ေဆြမဟုတ္သူဖယ္ရွား
ရန္သူမရွိ၊ မိတ္ေဆြသာရွိ ျဖစ္သြားသတဲ့
ရယ္စရာေတာ့လည္းအေကာင္းသား
ဒီအတုိင္းသြားေနလို႔ကေတာ့
ခ်စ္သူမရွိ၊ မုန္းသူသာရွိ ျဖစ္သြားမေပါ့ ဆရာဂါ။
ပန္းေပါင္းတရာပြင့္ပါေစ
ပညာရွိတုိင္း ျငင္းခုန္ပါေစ
သူ႔အပင္မွာ သူ႔အပြင့္ ပြင့္မယ္
ကုိယ့္အပင္မွာ ကုိယ့္အပြင့္ ပြင့္မယ္။
မိတ္ေဆြကို ၾကံဳးသြင္း ဖြဲ႔လို႔မရသလိုမ်ဳိး
အဘိဓမၼာကိုလည္း ၾကံဳးသြင္းလို႔မရဘူး။
ကုိယ့္စကားနားေထာင္မွ မိတ္ေဆြ
ကိုယ့္တရားနာခံမွ မိတ္ေဆြ
ဆရာဂါေရ …
အဲဒီအသိေလာက္နဲ႔
ဒဂုန္တာရာကုိလည္း ၾကံဳးသြင္းလို႔မရဘူး။
ဒဂုန္တာရာဆိုတာ
စစ္နဲ႔ေတာ္လွန္ေရးကို ျဖတ္သန္းခဲ့သူ
သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းကို ဆက္ခံသူ
ကုိယ္ပိုင္အဘိဓမၼာရွိတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၀ါဒီ
မိမိကိုယ္ကုိ ေရြးခ်ယ္တက္တဲ့ ကဗ်ာဆရာ
ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္လုပ္တာလို႔ ယံုသူ
မတူတာေတြေပါင္းတဲ့အခါ အသစ္ျဖစ္တယ္လို႔ ယံုသူ
အခ်စ္ကို ယံုသူ။
ဒဂုန္တာရာက သူ႔ဘ၀တေလ်ာက္လံုး
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဘိဓမၼာကုိ ကိုင္ဆြဲခဲ့တယ္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သူ႔ႏုိင္ငံေရးခရီးတေလ်ာက္လံုး
ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးအေျဖရွာေရးကုိ ကုိင္ဆြဲခဲ့တယ္
ဒဂုန္တာရာက “ဗဟု၀ါဒ” ကိုေျပာတယ္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ” ကုိေျပာတယ္
သူတို႔ ၂ ေယာက္လံုးက ျပည္တြင္းစစ္ကို မလိုလားၾကဘူး။
ရပ္တည္ခ်က္
အျမင္
နည္းနာ
ဆရာဂါေရ …
ရပ္တည္ခ်က္က အဆံုးအျဖတ္မဟုတ္လား။
လက္နက္ကိုင္တိုက္တာပဲျဖစ္ျဖစ္
ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးအေျဖရွာတာပဲျဖစ္ျဖစ္
နည္းနာေတြပဲမဟုတ္လား။
က်ေနာ္တို႔ အဓိက ဆုပ္ကုိင္ရမွာ
ရည္မွန္းခ်က္လား
နည္းနာလား။
ဂဋဳန္ဦးေစာက
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို
လက္နက္ပုန္းေတြနဲ႔ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္သလိုမ်ဳိး
ဂဋဳန္ဦးေစာလက္သစ္ အက္ဆစ္က
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ
ကေလာင္ပုန္းနဲ႔ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္တဲ့အခ်ိန္နဲ႔
ဆရာဂါ့ေဆာင္းပါး မေရွးမေႏွာင္းထြက္လာတယ္
ဖြဟဲ့ … လြဲပါေစ - ဖယ္ပါေစ
မေတာ္တဆ တုိုက္ဆုိင္တာပဲျဖစ္ပါေစ။
အခ်စ္ - ေ၀ဖန္ေရး - အခ်စ္
ဆရာဂါေရ …
က်ေနာ့္မွာေတာ့
ရန္သူမရွိ၊ မိတ္ေဆြသာရွိ
မုန္းသူမရွိ၊ ခ်စ္သူသာရွိ။
ဆရာဂါ - စာေရးဆရာ ဂါမဏိ
ညိဳထက္ (လမ္းသစ္ဦး)
၂၃ - ၄ - ၁၁
0 comments:
Post a Comment