Thursday, October 25, 2007

....ထဲမွာ

မာန္လက္
ဆြံ႕အသြားတဲ့
က်ေနာ့္ပါးစပ္ထဲမွာ
ေျပာစရာစကားမ်ားစြာရွိတယ္။

ပင္းသြားတဲ့
က်ေနာ့္နားထဲမွာ
ႀကားေနရတဲ့ အသံေတြမ်ားစြာရွိတယ္။

ကြယ္သြားတဲ့
က်ေနာ့္ရဲ႕မ်က္လံုးထဲမွာ
အျမင္မ်ားစြာရွိတယ္။

ပ်က္စီးသြားတဲ့
က်ေနာ္ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
ပရိုဂရပ္မ်ားစြာရွိတယ္။

အေႀကာေသသြားတဲ့
က်ေနာ္လက္ႏွစ္ဖက္ထဲမွာ
လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားစြာရွိတယ္။

ပိုလီယိုထိသြားတဲ့
က်ေနာ့္ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ထဲမွာ
ေျခလွမ္းမ်ားစြာရွိတယ္။

မခုန္ေတာ့တဲ့
က်ေနာ့္ႏွာလံုးသားထဲမွာ
အခ်စ္မ်ားစြာရွိတယ္။

ဒီလိုပါပဲ
က်ေနာ့္ရဲ႕ေသဆံုးမွဳတိုင္းမွာ
ပုန္းလွ်ိဳးေနတဲ့ရွင္သန္မွဳမ်ားစြာ ရွိတယ္။ ။
မာန္လက္

1 comments:

Anonymous said...

(.. ေသဆံုးမွဳတိုင္းမွာ
ပုန္းလွ်ိဳးေနတဲ့ရွင္သန္မွဳမ်ားစြာ ...)

ဆိုတဲ့ စာေၾကာင္းနဲ့အတူ

ကဗ်ာတပုဒ္လံုးကို ခံစားသြားပါတယ္ ။