စစ္ေခြးေရးတဲ့ပန္းခ်ီထဲ ဒုကၡေဘးေတြဗရုက္သုကၡ၊ ဆြဲဆုတ္လိုက္ၾကေတာ့ စစ္အနုပညာ

(ပံုရိပ္ ၁)

တာဝန္ေၾက စပါးေတြ အခြန္ေဆာင္လိုက္ျပီးတဲ့အခါ

စပါးက်ီဟာ အခြံပဲ က်န္ခဲ့ပါသတဲ့
ဝမ္းစာမဲ့ လယ္သမားဟာ ဆြဲယူ ေခ်းငွား အတိုးေလွ်ာက္စား ေပါင္နွံ
ေနာက္တမိုးေရာက္သြားေတာ့ ေသာကေတြပဲဗြက္ျပန္ထ ဒုကၡေတြပဲေရလွ်ံက်တယ္။

(ပံုရိပ္ ၂)
တေနကုန္အလုပ္ၾကမ္းဆင္းမွ အဲဒါကို တေန႔စား ေတာင္ယာခင္းေန႔စားဟာ
အေမ့ပံုႏြမ္း အဆင္းမလွတာကို မေတြ႕အား၊ နာျခင္းကိုပါ ေမ့ထားပါရဲ႕
အဲဒီ ကိုယ္ကာယယႏၱယားၾကီး အဖ်ားတက္တဲ့အခါဝယ္ ေဆးဖိုးေဆးခ မရွိ
ဘယ္လိုရွာရမွန္းမသိ တအားမ်က္ႏွာငယ္ အေၾကြးတိုးေခ်းရမိျပန္ရွာတယ္
သံသရာလည္ေနတဲ့ ဒုကၡသုကၡဝဲလည္စုပ္ဆြဲ အလုပ္ကလည္း ျပဳတ္ရျပန္တယ္။

(ပံုရိပ္ ၃)
ဒီေလာကမွာ ကိုယ္ထိုင္နင္းေနတဲ့ ဆိုက္ကားကို ကိုယ္မပိုင္ၾကဘူး
ဆိုက္ကားစားဦးျပီးမွ ဆိုက္ကားသမားစားရတဲ့ လုပ္အားခကိုမွ
ဝမ္းစာထမင္းအတြက္တဝက္သံုး ခါးနာျခင္းအတြက္တဝက္သံုး
ဘဝက မူလီျပဳန္း ကြ်တ္ပါး ဘယ္လိုေၾကာင့္မွ ေဂြခြင္သြားလို႔မရတဲ့ ဘီးဟာေမွာက္တယ္
ဒီေလာကထဲ က်င္လည္ေနတဲ့ ဒီေျခေထာက္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ ဘယ္ကိုမွ မေရာက္ဘူး။

(ပံုရိပ္ ၄)
အလုပ္ထဲမွာ အုပ္ခဲျပားေတြ ကုန္သြားမွာေၾကာက္ၾကတဲ့ ပန္းရံသမေတြဟာ
အထုပ္ထဲမွာ ျပဳပ္ခဲထားတဲ့ ဆန္က်ိဳးထမင္းေတြ ကုန္သြားမွာလည္းေၾကာက္တတ္တယ္
တျခားေျမမွာ ဒါေတြက စက္ဝန္ခ်ီအားနဲ႔ျပီးတဲ့ကိစၥ၊ ဒီမွာေတာ့ သနပ္ခါးျပင္ ေခြ်းစီးျဖတ္တယ္
တေနကုန္ရင္ ဗြက္ထူထူ လမ္းေတြေပၚေလွ်ာက္ျပန္ ပင္ပန္းဒဏ္ကို တဲအိုနံရံမွာခ်ိတ္...အိပ္စက္
အိပ္မက္ဆိုးထဲမွာ ေဆာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ တိုက္ျမင့္ျမင့္ျဖဴျဖဴၾကီးေတြေပၚ ဝဲပ်ံေပ်ာ္ပါးလွ်က္
ကိုယ္ဟာ ကိုယ့္အတြက္ေတာင္မွ အုပ္တခ်ပ္ သဲတပြင့္ ျဖစ္ခြင့္မရခဲ့တဲ့ ဗိသုကာေတြ။

(ပံုရိပ္ ၅)
သူလိုကိုယ္လို သာမာန္ဘဝေတြရဲ႕ ဒီခ်ည္မွ်င္နဲ႔အထည္စက္ရံုထဲမွာ
ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာက ဆက္ပန္းထိုးအက်ီတစရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ အတြဲအစပ္ အလွအပ
ကိုယ္ျဖစ္ေနတာက ယက္ကန္းထိုးသြင္းခ်ည္တစရဲ႕ ပ်က္စီးကုန္တဲ့ အကြဲအရွ အစအန
ဒီလိုပါ ဘဝကို ျပန္ျပန္ေကာက္ရင္း လြန္းတင္းယက္ငင္ ဘံုဒုကၡထဲ အသက္ဝင္ရွင္ေပးထားရ
ငယ္စဥ္က ေဆးသားစပ်ယ္လြင့္ အထည္မျဖစ္ေသာ ၾကီးရင့္ခဲ့တဲ့ ျပည္တြင္းျဖစ္ဘဝေတြ။

(ပံုရိပ္ ၆)
က်ဳပ္မွာက ေဆးပညာရွိတယ္ ေဆးဝါးမရွိဘူး
ခင္ဗ်ားမွာက ေရာဂါရွိတယ္ ပိုက္ဆံမရွိဘူး
ေဆးရံုမွာက ျပႆနာရွိတယ္ ေျဖရွင္းခ်က္မရွိဘူး
ကဲ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ရွင္သန္နိုင္ရည္အား ရွိသေလာက္ ရွင္နိုင္ပါတယ္
က်ဳပ္ရဲ႕ ေသေနတဲ့အၾကင္နာတရားအတြက္ ဝမ္းနည္းပါတယ္။

(ပံုရိပ္ ၇)
အလုပ္ မလုပ္ရတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြဟာ အခြန္မေပးရဘူးေပါ့
ဆြမ္းဦးေလးေတာ့ ဘုန္းေတာ္မူပါ ဘုရား
ဤသံသရာ ဝတ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ကင္းလြဲရပါလို၏
တပည့္ေတာ္ တပည့္ေတာ္မတို႔ အျမဲတမ္း အငတ္ခံထားသည့္ သည္သဒၵါေၾကာင့္
ဘုရား မ ေစာင့္မ ရင္ေနပါ ငရဲ မက်ေရာက္ရင္ ေတာ္ျပီ။

(ပံုရိပ္ ၈)
 ေသနတ္ပိုက္ျပီး စစ္မတိုက္ရတဲ့ စစ္သားဟာ အခြန္မေပးရဘူးေပါ့
ျပည္သူ႔မသဋာေရစာေတာ့ အမုန္းခံ လုယူသိမ္းေဆာင္ ဓါးျပတိုက္ရတယ္
တပ္မေတာ္မိုက္ၾကီးကို ပိုမိုထြားၾကိဳင္းမိုက္ရိုင္းေအာင္ ၾကံေဆာင္ ပ်ိဳးေထာင္
လူ႕အခြင့္အေရးလို႔ ေအာ္တဲ့ အဲဒီေကာင္ေတြကို တစ္ေယာက္မက်န္ ပစ္သတ္ထား
ဟား ဟား ဟား က်ည္ဆံဆိုတာ အဲဒီေကာင့္ လုပ္အားခနဲ႕ ဝယ္ထားတာ။

(ပံုရိပ္ ၉)
၁၀ တန္း တံခါးေတြ အလံုးအရင္း ပြင့္ျပိဳလို႔ ထြက္လာတယ္
တကၠသိုလ္ တံခါးေတြ လံုးလံုးျငင္းဆို ပိတ္ဆို႔လို႔ ထားတယ္
ဘယ္သြားရမွန္းမသိတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ဟာ အရက္ဆိုင္ထဲ ဝဲလည္ေနတယ္
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိတဲ့ ဘဝပညာေရးဟာ အရက္ဆိုင္ထဲ ပစ္ပံု လဲေနတယ္
ဘာေၾကာင့္လဲ လူ႔ငယ္ဦးေနွာက္နဲ႕ စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ သူပုန္ျဖစ္တယ္။

(ပံုရိပ္ ၁၀)
ငါတို႔က လက္ရွိေခါင္းေဆာင္ေတြပဲ ငါ့တို႔ေခတ္ ငါ့တို႔လက္ထက္မွာ ငါတို႔ လုပ္ခ်င္တာလုပ္သြားမယ္
ငါတို႔က အတိုက္အခံပဲ အစိုးရ မွန္မွန္ မွားမွား ဘာျဖစ္ျဖစ္ ေျပာင္းျပန္ပဲ လုပ္ေဆာင္သြားရမယ္
ငါတို႕က သာမာန္ျပည္သူေတြပဲ ဘာလုပ္လုပ္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ေခါင္းလႊဲမ်က္ပိတ္ေနလိုက္မယ္
ငါတို႔လား အဲဒါဟာ မွားေနမွန္းသိတယ္ ငါတို႔ဘဝကို မထိေသးေတာ့ ရပ္ၾကည့္ေနလိုက္မယ္
ငါတို႔တိုင္းျပည္လား...မြဲလို႔ မဝေသးလို႔ ျပည္သူလူထုပိုင္ ရွိတာေတြကို ေရာင္းစားပစ္ၾကမယ္။

အထက္ပါ ပံုရိပ္ (၁၀) ခု သည္ ေအာက္ပါ ဝါက် (၁၀) ခု တို႔အား ဆက္ျဖစ္ေစ၏
(၁) တုိင္းျပည္ထဲမွာ အလုပ္ၾကမ္းဒဏ္ပိတဲ့ ခေလးအေဖေတြ အျမန္ေသလွ်က္ ေပ်ာက္သြားရွာတယ္။
(၂) တုိင္းျပည္ထဲမွာ ရုပ္ၾကမ္းသ႑ာန္ရွိတဲ့ ခေလးအေမေတြ က်န္ေနခဲ့ ေျမာက္မ်ားလာတယ္။
(၃) တုိင္းျပည္ထဲမွာ အစားအစာ ရွားပါးေနတဲ့အခါ ေမြးလာသူေတြဟာ မျဖစ္သင့္ပဲ မ်ိဳးဆက္လိုက္ အရပ္ပုကုန္တယ္။
(၄) တုိင္းျပည္ထဲမွာ အဖ်ားအနာ မ်ားျပားေနတဲ့အခါ ဖ်ားနာသူေတြဟာ မေသသင့္ပဲ မ်ိဳးဆက္လိုက္ အေသျမန္ကုန္တယ္။
(၅) တုိင္းျပည္ထဲမွာ ဘုရားမရွိတဲ့ေက်ာင္းေဆာင္ေတြလည္း ျခစားေနတယ္ တရားမရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း ျခစားေနတယ္။
(၆) တုိင္းျပည္ထဲမွာ ေဆးေက်ာင္းက ဆရာဝန္ေတြ ေမြးထုတ္ျပီး နိုင္ငံက ေဆးဝါးမထုတ္ေတာ့ ႏိုင္ငံျခား အငွားလိုက္ကုန္တယ္။
(၇) တုိင္းျပည္ထဲမွာ သံဃာေတာ္ေတြဟာ အပ်င္းၾကီျပီး တရားေဂါက္ ေဂါက္ကာ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ကုန္တယ္။
(၈) တုိင္းျပည္ထဲမွာ စစ္သားေတြဟာ စစ္မတိုက္ပဲ အပ်င္းၾကီျပီး အာဏာသံုး အေခ်ာင္ရမဲ့ အကြက္ေတြကိုပဲ ဂြင္ရွာေနေတာ့တယ္။
(၉) တုိင္းျပည္ထဲမွာ တိုးတက္တဲ့ ပညာေရးမလုပ္ရတဲ့ လူေလေက်ာင္းသားက တိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ သူပုန္လုပ္တယ္။
(၁၀) တုိင္းျပည္ထဲမွာ အာဏာရထားသူက အာဏာပဲျပတယ္ အတိုက္အခံက တိုက္ပဲတိုက္တယ္ အလုပ္မလုပ္ပဲ ညာေနၾကတယ္။

အထက္ပါတို႔သည္ စစ္အစိုးရ ပစ္ခ်ခ်ိဳးထားရစ္သာ အႏွစ္ဆိုး ၂၀ ေက်ာ္ ျမန္မာျပည္ျဖစ္၍
ေအာက္ပါတို႔သည္ အသစ္အစိုးရ ခ်စ္ျမတ္နိုးသြားသင့္ေသာ အက်င့္မ်ိဳး ၁ အနာဂတ္ ျဖစ္သည္။

(၁)
ၾကီးပြားေရးျဖစ္မဲ့ စီးပြားေရးစနစ္မ်ိဳး က်န္းမာေရးစစ္တဲ့ က်န္းမာေရးစနစ္မ်ိဳး
ဒီႏိုင္ငံ ဒီလူမ်ိဳးအတြက္ အစခ်ပ်ိဳးပါ တည္ေဆာက္ပါ
ဒီႏိုင္ငံ ဒီလူမ်ိဳးရဲ႕ ဘဝကဆိုးတာ ဒီေလာက္မွာပဲ ရပ္ပစ္ေပးပါ
ခ်စ္နိုင္ငံၾကီးေခြးျဖစ္ခဲ့တဲ့ စစ္ႏိုင္င္ငံေရးစနစ္ၾကီးရဲ႕ အသုဘမွာ
လူ႔ဘဝသစ္တခု စမယ္ (တည္တည္ၾကည္ၾကည္) (မွန္မွန္ကန္ကန္) (စိမ္းစိမ္းလန္းလန္း) (ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း)
အရမ္းလိုအပ္လာရင္
ျပည္သူ႕ရဟန္းတို႕ သကၤန္းခြ်တ္ အလုပ္လုပ္ၾကမွာလား ျပည္သူ႕စစ္သားတို႕ ယူနီေဖာင္းခြ်တ္
အလုပ္လုပ္ၾကမွာလား
တရားသျဖင့္။   ။

သုအိုင္စံ
၃၁-၀၈-၂၀၁၃