Sunday, August 11, 2013

ျမန္မာျပည္လို႕ အသံထြက္ၾကည့္ရင္ ဒီအသံ ရလား

တိုင္းျပည္ကို ၁၄ ပံု မက ခုတ္ဖဲ့ ပံုတယ္
အႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ၾကာ ခုတ္ဖဲ့ ပံုတယ္
ၾကည့္ေလ....
လံုးလံုး ပံု မပ်က္ေပမဲ့ လံုးဝ ပံု မေကာင္းေတာ့ဘူး
အရူးေရာဂါကို ေရရွည္ အျမစ္ခ် ေမြးျမဴတယ္
ေမြးသမွ်လူကို အေရာင္မ်ိဳးစံု တံဆိပ္ရိုက္တယ္
ဖားအံနားကေကာင္ ကရင္ ျဖစ္စမ္း
ေတာင္ၾကီးနားကေကာင္ ရွမ္း ျဖစ္စမ္း
ေရးနားကေကာင္ မြန္ ျဖစ္စမ္း
ဟားခါးနားကေကာင္ ခ်င္း ျဖစ္စမ္း
ျမစ္ၾကီးနားနားကေကာင္ ကခ်င္ ျဖစ္စမ္း
စစ္ေတြနားကေကာင္ ရခိုင္ ျဖစ္စမ္း
ေနစမ္းပါဦး...
လူေတြဆိုတာ အေလ့က်ေပါက္ပင္ မဟုတ္ဘူးလား
လူေတြကို ဖ်ားေယာင္းသင္ပို႔ခ်ျပီး ႏြားေက်ာင္းခ်င္လို႕ရမလား
ကိုယ္ခႏၶာထဲမွာ ေသြး ၄မ်ိဳးနဲ႕ ေကာင္က ဘာျဖစ္ရမလဲ
ေဟာ...ဘာသာၾကီး ၄ ရပ္က အရပ္ ၄ မ်က္ႏွာမွာ မင္းမူလို႕
ကဲ...သာသာမဲ့သူတို႕ကို ဘယ္သုသာန္မွာ သြားျမွဳပ္ႏွံရမလဲ
ျမန္မာျပည္ဆိုတာ လူအမ်ား နာလည္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံအမည္ မဟုတ္ေတာ့ဘူးလား
ျမန္မာျပည္သားဆိုတာ လူအမ်ား လက္ခံထားတဲ့ လူမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘူးလား
ဒိထက္ပိုျပီး ဘာေတြကို ဘယ္လို ျဖည့္စြက္ ျပည့္ဝေပးရဦးမွာလဲ
ေတာင္ပတ္လည္ဝိုင္းေနတဲ့ ၾသစေတးလ်ကလြဲရင္ ဘယ္ကြ်န္းမွ တိုက္ မျဖစ္ခဲ့ပါ
မပီသတဲ့ အသံမွ်င္ဟာ ဂီတရဲ႕သံစဥ္ မဟုတ္မွန္း နားေတြ ပိုသိတယ္
စာသားေတြ ပိုသိတယ္၊ လူသားေတြ ပိုသိတယ္၊ ကမၻာသူ/သားေတြ ပိုသိတယ္၊
ျမန္မာျပည္ဆိုတာ ျမန္မာလို အတိုေကာက္ လံုးဝ ေရးလို႔မရတဲ့ တိုင္းျပည္ပဲ
အဆံုးအစ ဘယ္လိုေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ခြဲျခားေရးလို႕ မျဖစ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုပဲ
ျမန္မာျပည္လို႔ပဲ အသံမွန္မွန္တင္း မာန္ထန္ထန္သြင္း ရြတ္ဆိုသင့္တိုင္းျပည္ပဲ
ဒီရင္ခြင္မွာပဲ အသံအားလွိဳင္း ၾကည္သာပီသတဲ့ လူ႔ အဓိပၸါယ္အစစ္ကို
ဒီရင္ျပင္မွာပဲ အမွန္တရားတိုင္း ညီညာညီမွ်တဲ့ သူ႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုၾကတာ
ျမန္မာျပည္ဆိုတာ မဂၤလာပါလို႕ ေျပာတတ္ေအာင္သင္ယူရရဲ႕
မသင္ခ်င္တဲ့သူကလည္း ထြက္ခြာခြင့္ကိုင္ျပီး အျပီးထြက္ခြာသြားနိုင္တာပဲ ေဟ့လူရာ
ပ်ဴစာနဲ႕ ေရးသားတဲ့ အခ်စ္ဘြဲ႕ဒႆန ဧခ်င္း တစ္ပုဒ္ဟာ
လူတကာအတြက္ ေရးထားတဲ့ စစ္ထြက္အညၾတေတးသီခ်င္းမွ မဟုတ္ပဲ
ပ်ဴစာေပနဲ႕ ပ်ဴအုပ္ခ်ဳပ္ေရးနည္းလမ္းစဥ္ရပ္ဟာ
လူတကာအတြက္ သူထုတ္လုပ္ေပးျပီး လမ္းထြင္ျပတာမွာ မဟုတ္ပဲ
ပ်ဴမ်ားနဲ႕ ပ်ဴယဥ္ေက်းမွဳေတြဟာ ပ်က္စီးေပးခဲ့တာပဲ ရာဇဝင္ထဲမွာ
လူသားနဲ႕ လူယဥ္ေက်းမွဳေတြဟာ ဆက္ျပီးေျပးထြက္ခြာျမဲ ကမၻာရင္ထဲမွာ
လူ႕အခြင့္အေရးဆိုတာ သူ႕ဝဋ္ေၾကြးနဲ႔ သူလာတာပဲ၊ သူ႔ အျပစ္ေဘးနဲ႔ သူပါတာပဲ၊
သူ႔ အခ်ိန္အခါနဲ႕သူျဖစ္တာပဲ၊ သူ႔ အရွိန္အဝါနဲ႔ သူပြင့္တာပဲ၊ သူ႕က်ိန္စာနဲ႔ သူသင့္တာပဲ
ဖဲခိုးရိုက္တဲ့ေကာင္ဟာ လူတိုင္း ျဖစ္ေနတဲ့အခါ တရားဥပေဒဟာ ေသတာပဲ
တရားတယ္ထင္ရင္လည္း ဒီတိုင္းျပည္ေလးကို ၁၄ ပံုမက ခုတ္ပိုင္း ပံု ၾကည့္ပါ
ခင္ဗ်ားသခ်ိဳင္းကုန္းေတာင္ ခင္ဗ်ားမွာ မရွိေတာ့ဘူး ေတြ႕တယ္မဟုတ္လား
ဒီတိုင္းျပည္ဟာ တစ္ေယာက္တစ္ပန္းကန္ လုယက္စားရမဲ့အလွဴအိမ္မွ မဟုတ္တာ
ဒီနိုင္ငံဆိုတာ တစ္ဖြဲ႕လံုးတစ္အိုးထဲ အတူစားရမဲ့ တစ္နပ္တည္းေသာရိကၡာပါ
ဒါကေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းအတြက္ပဲ၊ ဒါကေတာ့ စစ္တပ္အတြက္ပဲ၊
ေခါင္းစဥ္ေတြတပ္၊ ခြဲ၊ ခြဲျခားမေနပါနဲ႕
အဲဒီ ႏွစ္လႊာစလံုးပဲ ျပည္သူ႕ဆန္ကို မွ်ေဝ စားၾကတာခ်င္း အတူတူ
လွပတဲ့လူအစစ္ ျဖစ္ရန္ မွ်တတဲ့လူအက်င့္ကို က်င့္ၾကံပါ
၁ ခိုင္ ၁၄ ပြင့္ ဆိုတာဟာ အေျဖမွန္ မျဖစ္နိုင္ေပဘူး
၁၄ ပြင့္ ၁ ခိုင္ ဆုိရင္ေတာ့ ျဖစ္နိုင္ေျခရွိတယ္
ဒီ အမိေျမဖဲဝိုင္းထဲ ဆက္ထိုင္ေနခ်င္ေသးတယ္ ဆိုရင္ေတာ့
အားလံုးပဲ ကိုယ္ ခိုးထားတဲ့ ဖဲခ်ပ္ေတြကို အခု ပစ္တင္လိုက္ၾကစမ္းပါ
မြန္၊ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ဗမာ၊ ရခိုင္၊ ခ်င္း၊ စေသာ ျပည္တြင္းျဖစ္ မွန္သမ်ွ
ဘံုပိုင္အနာဂတ္ကို အကုန္ေတ့ဆိုင္ တြဲဖက္လွ်က္ စိုက္ပ်ိဳးဖူးေဝပြင့္ၾကဖို႔
ခြဲထြက္တဲ့ ၁ ခံု ၁၄ ပံု ဝါဒကို ရိုက္ခ်ိဳးတူးေခ်ပစ္ၾကစို႔
ျပည္တြင္းျဖစ္တို႔ ေသြးမွန္သမွ် ရဲမက္နီေစြးျမဲ တြဲလက္ညီေၾကးပဲေပါ့
ျပီးေတာ့ဗ်ာ...
ဧည့္သည္ေတြဟာ ဧည့္သည္ေတြလိုေနစမ္းပါ တိုင္းျပည္ဟာ သူ႔တာဝန္သူ ထမ္းေနပါတယ္။   ။

သုအိုင္စံ
၁၁-၀၈-၂၀၁၃

0 comments: