ဂူေအာင္းသတၱဝါမ်ားနွင့္ ဘာသာေရး

စာအုပ္ရဲ႕ အရိပ္ကို
ငါႏွဳတ္ဆိတ္ ကိုးကြယ္လာခဲ့တာပဲ။

အရိပ္ရဲ႕ အစစ္ဟာ ဘာအေရာင္လဲ
အေမွာင္သက္သက္လည္း ျဖစ္ေနႏိုင္တာပဲ
အရိပ္ရဲ႕ အစစ္ဟာ ဘာေသြးနဲ႔လဲ
ေသြးမဲ႔သက္သက္လည္း ျဖစ္ေနႏိုင္တာပဲ

ျမင္သိဥာဏ္စြမ္းအရ စာအုပ္လို႔ သိလိုက္တာပဲ
ဘာသာေရးရာစာအုပ္လား ကဗ်ာေရးရာစာအုပ္လား
ပညာေရးစာအုပ္လား ထင္ရာေရးစာအုပ္လား
ဘာသာစကားနဲ႕ေရးတာလား အထာအသြားနဲ႔ေရးတာလား
ဗလာသက္သက္ ဘာမွ မေရးထည့္ထားတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။

ငါတို႔ဟာ စၾကာဝဠာဂူထဲမွာ ေနတဲ့ လူသားေတြပဲ
အလင္းေရာင္နဲ႔အတူက်လာတဲ့ အရိပ္သ႑ာန္ဝါးဝါးကို
စိတ္အခံအားနဲ႔ လိုက္ဖတ္ၾက အဓိပၸါယ္ေဖာ္ၾက
ထင္ရာ ထင္ရာေတြနဲ႕ သတ္မွတ္ယူဆပစ္လိုက္ၾကရဲ႕
အရိပ္ရဲ႕ အစစ္ကိုက ခံစားခြင့္မရ (ထာဝရပဲ)။

အို...ဘုရားသခင္ သင္ တကယ္ရွိခဲ့မယ္လို႔ ငါ့ကို ထင္ ခြင့္ျပဳပါ
သင္ဟာ ေယာက်္ားလား... အေျခာက္လား
မိန္းမလား...မိန္းမလ်ာလား
ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ သက္မဲ႔ ေမထုန္ ရုပ္ထုၾကီး သက္သက္လား
ငါတို႔ ထင္ခ်င္သလိုသာ ထင္ပစ္လိုက္ေတာ့မယ္
စာအုပ္ရဲ႕ အရိပ္သ႑ာန္ဟာ ငါတို႔ရဲ႕ ဂူနံရံမွာ ေဝေဝဝါးဝါး မဟုတ္လား။   ။

သုအိုင္စံ
၂၄-၀၁-၁၃