ကမၻာ့သစ္ေစ့ေဟာင္းတစ္ခုရဲ႕ ကမၻာအသစ္ေန႕အေၾကာင္း

အႏုျမဴဗံုး ၂ လံုးစာ အသက္ရွဴၾကပ္ခဲ့တယ္
စစ္ပြဲၾကီး ၂ ပြဲစာ ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္
အခ်စ္ ၁ခုစာ ႏွဳပ္ခမ္းကို နမ္းရွိဳက္ခဲ့တယ္
အမုန္း ၁ခုစာ အရမ္းကို ၾကမ္းမိုက္ခဲ့တယ္
အသဲ ၁ခါကြဲစာ အရက္ေသာက္ခဲ့တယ္
အာဃာတ ၁ ေခ်ာင္းစာ ဓါးနဲ႕ထိုးခဲ့တယ္
ဘာသာတရား ၄ ေကာင္စာ အေတြးေဂါက္ခဲ့တယ္
သာသာစကား ၄ေထာင္စာ အာေစးေပါက္ခဲ့တယ္
ၾကာကူလီ ဆယ္ခါရိုက္စာ ဖာက်ိဳးခဲ့တယ္
ကဗ်ာကူလီ ဆယ္ခါလိုက္စာ ႏွလံုးသားက်ိဳးခဲ့တယ္
လူစကား ၁ခုစာ နားဝင္ပီယံခဲ့တယ္
တိရိစၦာန္စကား ၁ခုစာ စာအံခဲ့တယ္
စနစ္ေပါင္း ၄ဆယ္စာ ပဋိပကၡ ျဖစ္ခဲ့တယ္
အက်င့္ေပါင္း အေတြး ၁ကမၻာစာ သတိရခဲ့တယ္
တိုင္းျပည္ ၂၀၀ ေက်ာ္စာ ေဘာင္ခပ္ခဲ့တယ္
ျပကၡဒိန္ႏွစ္ ၂၀၀၀ေက်ာ္စာ ေထာင္က်ခဲ့တယ္

က်ေနာ္ဟာ သစ္ေစ့ တစ္ေကာင္ပါ
ကမၻာေဟာင္းက
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္
ေခါင္းေဆာင္တင္လိုက္တဲ့ သစ္ေစ့
ခု က်ေနာ့္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္စရာ သစ္ေတာအုပ္မရွိေသးဘူး

ဒီေနရာဟာ
စာရြက္အလြတ္ၾကီးလို ကဗ်ာမဲ့တယ္
သမုဒၵရာအလြတ္ၾကီးလို ငါးမဲ့တယ္
စၾကဝဠာအလြတ္ၾကီးလို ၾကယ္မဲ့တယ္
အရက္ပုလင္းအလြတ္ၾကီးလို အမူးေရမဲ့တယ္
ဒီေနရာမွာ
မာတိကာ မရွိ ဇာတိရြာ မရွိ
သင္ရိုးညႊန္းတမ္း မရွိ အရင္အျငိဳးရွင္းတမ္း မရွိ
ရာဇဝင္ မရွိ ကမၻာဘုရင္ မရွိ
ခ်ီးမြန္းျခင္း မရွိ ခရီးစြန္းျခင္း မရွိ
က်ဴးေက်ာ္မွဳ မရွိ တူးေဖာ္မွဳ မရွိ
ဖိႏွိပိျခင္း မရွိ အသိစိတ္အလင္း မရွိ
ေတာ္လွန္ေရး မရွိ အေဖာ္အၾကံေပး မရွိ
ကဲ့ရဲ႕မွဳ မရွိ ငဲ့ကြက္မွဳ မရွိ
ရိကၡာ မရွိ သိကၡာ မရွိ
ဘုရား မရွိ စကား မရွိ
လက္က်န္ မရွိ တကယ့္ရန္ မရွိ
.....................................
ဒါေပမဲ့
မနက္ဖန္ရွိတယ္ ဆက္ရန္ရွိတယ္

ကမၻာသစ္မွာ
ဘာျဖစ္မလဲ
ဘယ္လိုပြင့္မလဲ
တကယ္ကိုမသိႏိုင္အား
လူလားသရဲလားခြဲျခားစရာ မလိုေသး
အျဖဴလားအမဲလားကြဲျပားစရာ မလိုေသး
အထူလားအပါးလားကြဲျခားစရာ မလိုေသး
(အခုျမင္ေနရတဲ့ ေန ဟာ အေဟာင္းျဖစ္ျပီး
အခုေတြ႕ေနရတဲ့ အလင္းဟာ အသစ္ျဖစ္ေလရဲ႕
လူ႕အေခါင္းထဲက လူ႕အေလာင္းကို ေျပာင္းလို႕မရေပမဲ့
လူ႕ဦးေခါင္းထဲက လူ႕အေၾကာင္းေတြကို ေျပာင္းလို႕ရတယ္)...ေဟ့ေရာင္
(ကမာၻေဟာင္းက ေစာက္က်င့္နဲ႕
 ကမၻာသစ္မွာ ဖူးပြင့္သင့္သလား
သစ္ေစ့ေလး....က်ေနာ္... ေခါင္းစားေနတယ္) ...။   ။

သုအိုင္စံ
၂၅.၀၆.၂၀၁၂