ဘုရင့္ကို မုန္းလို႔သာ
ပန္းပဲေမာင္တင့္တယ္ နတ္ ဘုန္းႀကီးခဲ့ရ..
တကယ္သာ ေမာင္တင့္တယ္ 'မင္း' ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုပါစို႔။
သူတို႔ပဲ ျပန္ဆြဲခ်ၾကမွာ...
အဲဒီ ကိုးကြယ္ေနတဲ့ လူေတြပဲေပါ့။
ရပ္ႏိုင္ေပ့... ရပ္ႏိုင္ေပ့နဲ႔
ႀကီးခဲ့တဲ့ေကာင္ေလး
ေျမႇာက္ေပးရင္ ႀကိဳက္တဲ့သူ
ႀကီးေတာ့လည္း သူတို႔အႀကိဳက္ေတြခ်ည္း လုပ္ျပပါ
ခ်ီးယားလီဒါေတြနဲ႔ပဲ ေတြ႔ခဲ့ရ။
သူတို႔က လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ
ေလထန္ေနတုန္း
ငါက ေတာင္ကုန္းေတြေပၚ
ေျခထန္ ေခၽြးထန္ခဲ့ရ
ေမာလြန္းလို႔ ခဏနားပါတယ္
ဓါးအိမ္ထဲ ဓါးထည့္မိရံု ရွိေသး
ထြက္ေျပးေတာ့မယ့္ေကာင္..
အေတြးအေခၚအရ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္
လက္နက္ခ်ေတာ့မယ့္ေမာင္ ေျပာလို႔ေန။
သူတို႔က ေငြရွာ အိမ္ျပန္ပို႔
သံရံုးကိုဖို႔ အခြန္ေဆာင္ေနခ်ိန္မွာ
ငါတို႔ကိုေတာ့ ပေရာဂ်က္စား
တိုင္းတပါးမွာ ဇိမ္က်
စားခြက္လုေနၾကၿပီး
ေဖာက္ျပန္၀ဖီး ေနသတဲ့။
ငါတို႔က ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥေတြအတြက္
နတ္ေတြ ေမြးၾကစို႔ရဲ႕
သူမ်ား ရင္ပတ္ေတြငွား ၾကစို႔ရဲ႕
ငေၾကာက္ေတြက လူတခ်ဳိ႔ကို သူရဲေကာင္းတင္ၿပီး ေရထဲကန္ခ်
ငါတို႔က အႏူကုဆရာ၀န္ကို ႏူခိုင္းၾကစို႔။
"ဒါေလး ေျပာလိုက္ပါလားကြာ
ဒီလို လုပ္လိုက္ပါလား၊
ဒီေကာင္ေတြက လူ႔အႏၶေတြ၊
ဟိုဖက္နဲ႔ ဘာမွမထူးဘူး
ငမူး ငရူး
ေလာက္တြင္း လူးလူးလိမ့္လိမ့္ေကာင္ေတြ..."
သူတို႔က အာသာေျပ 'စစ္' ေတြတိုက္တယ္
ေလေတြနဲ႔ ဒံုးပ်ံေတြလႊတ္တယ္
ရဲရဲေတာက္ အီး-ေမးလ္ေတြေရးတယ္
ေဖ့ဘုတ္ထဲ ဗံုးေတြခြဲတယ္။
အဲသည္လူေတြကပဲ
မေျပာမဆို ..
ငါ့သမိုင္းကိုေလွာင္ေျပာင္ ငါ့ေဖာင္ကို ၀ိုင္းဖ်က္လိုက္ၾကတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔
ေရနစ္ေနတဲ့သူဟာ
အဲသည္ေရကိုပဲ 'ဂလု' 'ဂလု' နဲ႔ ထပ္ေသာက္ေနရတယ္
အႏွစ္ ၂၀...။
ေယာဟန္ေအာင္
၈ ေမ၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္။
0 comments:
Post a Comment