(စက္တင္ဘာမုိး)
ေန ေနရတဲ့ ဘ၀ကုိက သန္းေခါင္းယံညဥ့္နက္ထဲ
ငွက္ဆုိးက ၀ဲ၊ ႏြား႐ုိင္းက ေ၀ွ႔၊
ႀကံ႕မုိက္က ေစာင္၊ ဖြတ္ေကာင္က အိပ္ေပၚတက္
ဒီထက္ ေမွာင္မဲတဲ့ဘ၀
ေတြ႔ရလိမ့္မယ္လုိ႔ အိပ္မက္ထဲေတာင္ မမက္ဘူးခဲ့ ....
ခုေတာ့ၾကည့္စမ္း ...........
သတင္းမၾကား အနံ႔မရ
ဘယ္သူမွ ဘာမွမေျပာ
တေ၀ါေ၀ါ တေသာေသာနဲ႔ ၀င္ေရာက္လာလုိက္တာ
ေနစရာအိမ္ တိမ္တုိက္အထိ လြင့္ပါသြား
စားစရာ ၀တ္စရာမ်ား
မၫႇာတာတဲ့ ေရရန္သူနဲ႔ ေမ်ာလုိ႔သြား
ကုိယ့္အသက္ကုိေတာင္
ဘယ္ေခ်ာင္ဂေလာင္ထဲ ထည့္ထားရမွန္းမသိ
လုံၿခဳံမႈရိွတဲ့ေနရာ ဘယ္မွာသြားရွာရပါလိမ့္ ။
အေဖကယ္ပါ အေမကယ္ပါ ေအာ္ေခၚၾကည့္လုိက္ေတာ့
အေဖေရာ အေမေရာ ဘယ္ေတာအထိေမ်ာသြားမွန္းမသိ
သားနဲ႔သမီး၊ လင္နဲ႔မယား၊ မိသားစုမ်ားအားလုံး
အားလုံး အားလုံး ၿပီးေတာ့ အားလုံး ..........
အတုံးအ႐ုံးေတြ ျဖစ္ၾကပါေရာလား ။
ရက္စက္တဲ့ မုန္တုိင္း
႐ုိင္းစုိင္းတဲ့ နာဂစ္(စ္)
ဘယ္အတိတ္က အျဖစ္ဆုိးေတြေၾကာင့္
ျပင္းထန္တဲ့ ရန္ၿငိဳးေတြ ထားခဲ့တာလဲ .........
သူသာအမိ သူသာအဖ
တဖြဖြေျပာခဲ့တဲ့ ႏြား႐ုိင္းတစ္စု
ဘယ္နားမွာ သြားမႈေနတာလဲ ဟင္ ........
ေသြးမေတာ္ သားမစပ္
ဟုိ အေ၀းရပ္က ကူညီသူေတြကုိလည္း
ပါးစပ္ဟကာ သြားၿဖဲျပ
ႏြားဘ၀ဟာ ႏြားးပါပဲ
ႏြားအသိဟာ ႏြားပါပဲ
ႏြားစိတ္ဓာတ္ဟာ ႏြားပါပဲ
ကဲ ..... အရပ္ကတုိ႔ ကမာၻတုိ႔ေရ ..............
က်ဳပ္တုိ႔ဘ၀ က်ဳပ္တုိ႔ဓန က်ဳပ္တုိ႔ရသေတြဟာ
ေမတူးညက သန္းေခါင္ယံမွာ
ေျဗာင္းဆန္ခဲ့ၾကကုန္ၿပီ ေလ ..........
(ကံဆုိး မုိးေမွာင္က်ခဲ့တဲ့ အမိျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္)
10 months ago
0 comments:
Post a Comment