သစ္ေကာင္းအိမ္
ငါတုိ႔ ကုိးကြယ္တဲ့ဆင္းတုကုိ
ေခါင္းရုိက္ခြဲသူ
ငါတုိ႔ဦးၫႊတ္တဲ့ တရားကုိ
လွံစြပ္နဲ႔ထုိးသူ
ငါတုိ႔၀ပ္တြားတဲ့ ၀တၱကေျမကုိ
က်ည္ဆံနဲ႔ မီးေလာင္တုိက္သြင္းသူ
လမ္းေဘး
ေတြ႔ရာအုတ္ခဲနဲ႔ ငါတုိ႔ျပန္ထုတယ္
ဒါ … အၾကမ္းဖက္မႈလား
ၾကမ္းၾကမ္းဖက္ထားၾက
ငါတုိ႔ရြက္ေတြကုိ
ၾကမ္းၾကမ္းဖက္ထားၾက …
ၾကမ္းၾကမ္းဖက္ထားၾက
ငါတုိ႔တက္ေတြကုိ
ၾကမ္းၾကမ္းဖက္ထားၾက
ရန္သူကုိ ရန္သူလုိ႔ မေခၚနဲ႔ဆုိ
ငယ္ငယ္ကဖတ္ဖူးတဲ့ ကာတြန္းထဲက လူရုိင္းေတြလုိ
“ ယူသန္ … ယူသန္..” လုိ႔ ေအာ္မယ္
မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းေရ ….
အသက္ကယ္ေဘာမပါတဲ့ ကမၻာႀကီးထဲ
ဘီကီနီမ၀တ္ဘဲ
ေရနစ္ေနတဲ့ေခတ္တစ္ေခတ္ဟာ
ငါတုိ႔ျဖစ္တယ္
ျမင္ကြင္းေတြဟာ ဟင္းလင္းပဲ
ေဆာင္းဦးေပါက္ကြင္းျပင္မွာေတာ့
ေရႊ၀ါေရာင္စပါးေတြ
၀င္းမွည့္ေနၿပီ ညီမေလး … ။
သစ္ေကာင္းအိမ္
(၀၄၊ ၁၁၊ ၂၀၀၇)
Sunday, November 4, 2007
ေရႊ၀ါေရာင္စပါးေတြ ရင့္မွည့္ေနၿပီ ညီမေလး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comments:
(အသက္ကယ္ေဘာမပါတဲ့ ကမၻာႀကီးထဲ
ဘီကီနီမ၀တ္ဘဲ
ေရနစ္ေနတဲ့ေခတ္တစ္ေခတ္ဟာ
ငါတုိ႔ျဖစ္တယ္)
ဆိုတဲ့ စာေၾကာင္းနဲ့အတူ ကဗ်ာတပုဒ္လံုးကို ခံစားသြားပါတယ္ ။
Post a Comment