၈ - ၉ - ၂၀၀၇
“ကိုမာကီ့ကို ေခၚသြားကတည္းက တလျပည့္ေတာ့မယ္။ ေတြ႔ခြင့္လည္း မရ၊ သတင္းလည္း မရ၊ ဘယ္မွာထားလို႔ ထားမွန္းလည္း မသိဆိုေတာ့ မိသားစု အေနနဲ႔ စိုးရိမ္တာေပါ့။ ေတြ႔ခ်င္တာေပါ့၊ ေနေကာင္းလား ဆိုတာ။ အခုလည္း သတင္းၾကားတာက ကိုမာကီ့ အေျခအေန စိုးရိမ္ ေနရတယ္ေပါ့ေနာ္။ သတင္းၾကားတဲ့အတြက္ အေမဆိုရင္ ေဒါသလည္း ႀကီးတယ္၊ ေသြးတိုးလည္း ရွိတဲ့ အခါက်ေတာ့ သူငိုလည္း ငိုေနတာေပါ့ေနာ္။ သူ႔သားတေယာက္ ဒီလိုမ်ဳိး ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုေတာ့ ပိုၿပီး ေတြ႔ခ်င္တာေပါ့ေနာ္။ သူလံုးဝ စကားမေျပာႏုိင္ဘူး။ ေျပာလည္း မထြက္ဘူး။”
“ကိုမာကီက ေဆး႐ံုမွာလို႔ ၾကားရတယ္။ ဘယ္ေဆး႐ံုမွာလို႔ေတာ့ အတိအက် မသိရပါဘူး။ သူ႔မွာက နဂိုကတည္းက အစာအိမ္ ေရာဂါ ရွိတယ္ဆိုေတာ့ က်မတို႔ အရမ္း စိုးရိမ္ပါတယ္။ အခုဘာေၾကာင့္ ေဆး႐ံုတက္ရတယ္ ဆိုတာလည္း မသိရပါဘူး။ သူတို႔ ေခၚသြားတုန္းကေတာ့ အေကာင္းႀကီးပါပဲ။”
0 comments:
Post a Comment