ေၾသာ္..ေၾသာ္..ေၾသာ္..
လွ်ပ္စစ္မီးေတြ လင္းလင္းထိန္သာေနတာက ေနျပည္ေတာ္..
လွ်ပ္စစ္မီးေတြ ေမွာင္ေနတာက ဘာျမိဳ႕လဲဗ်ိဳ႕...
လွ်ပ္စစ္မီးေတြ ေမွာင္ေနတာက ဘယ္သူ႔ျမိဳ႕လဲဗ်ိဳ႕...
လွ်ပ္စစ္မီးေတြ ေမွာင္ေနတာက ဘယ္သူေတြေနတဲ့ျမိဳ႕လဲဗ်ိဳ႕...
က်ဳပ္တို႔ျမိဳ႕ဗ်လို႔
လူတိုင္းက ေဒါသျဖစ္ ေအာ္ဟစ္ ေျဖတယ္ (ပီပီသသ)
ငါ့ရင္ကို ညီညီမွ်မွ် ထိထိရွရွခြဲ...ျပည္တြင္းျဖစ္အသဲ ဟက္တက္ကြဲပဲ...
ျမန္မာမေလးေတြရဲ႕ ပါးလႊာျပင္ေပၚမွာ
လွ်ပ္စစ္မီးေတြ ေမွာင္ေနတာက ဘာျမိဳ႕လဲဗ်ိဳ႕...
လွ်ပ္စစ္မီးေတြ ေမွာင္ေနတာက ဘယ္သူ႔ျမိဳ႕လဲဗ်ိဳ႕...
လွ်ပ္စစ္မီးေတြ ေမွာင္ေနတာက ဘယ္သူေတြေနတဲ့ျမိဳ႕လဲဗ်ိဳ႕...
က်ဳပ္တို႔ျမိဳ႕ဗ်လို႔
လူတိုင္းက ေဒါသျဖစ္ ေအာ္ဟစ္ ေျဖတယ္ (ပီပီသသ)
ငါ့ရင္ကို ညီညီမွ်မွ် ထိထိရွရွခြဲ...ျပည္တြင္းျဖစ္အသဲ ဟက္တက္ကြဲပဲ...
ျမန္မာမေလးေတြရဲ႕ ပါးလႊာျပင္ေပၚမွာ
သနပ္ခါးကို ေဖြးေဖြးျဖဴေနေအာင္ လိမ္းပ်ိဳးထားရမယ္လို႔
အလွအပရိုးရာ တာဝန္ေက်ေနၾကသလိုမ်ိဳး...
ေခတ္ေပၚ ျမိဳ႔ျပ ေက်းလက္ ျမန္မာ့ညေတြဟာ
အေမွာင္ကို မဲမဲနက္ေနေအာင္ လိမ္းဆိုးထားရမယ္လို႔
အစိုးရဆိုးတို႔ရဲ႕ တာဝန္ေတြေက်ေနၾကတာလား...ေဂါက္ေနၾကတာလား၊
ေတာက္...
ေစာက္တရုတ္ျပည္မၾကီးထဲ စီးဝင္ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္သြားေနေတာ့မဲ့
ေတာင့္ေတာင့္ေကာက္ေကာက္ၾကီး ဆန္တက္သြားတဲ့ ဂက္စ္ပိုက္လိုင္းၾကီးကို
လိုအပ္တဲ့အသိအားကလြဲရင္ အရာရာပိုေနတဲ့ ငါ့ေခါင္းၾကီးနဲ႔ပဲ ေျပးရိုက္လိုက္ခ်င္မိ
ၾကည့္စမ္းပါ...
((ရွိသမွ်ညေတြမွာ ငါဟာ မကန္းဘူးကြ...ရွိသမွ်ဘဝေတြမွာလည္း ငါ ဘာမွမျမင္ဘူး))
ျမန္မာဆိုတာ
ေမြးေမြးခ်င္းမွာပဲ ေျခေထာက္ဆူးစူးေနတဲ့ လူသတၱဝါကမၻာသားလား...
မထူးဆန္းပါဘူး၊ ကမၻာထဲ ငါ ဘယ္ကိုမွလည္း မသြားဖူးပါဘူး
ငါ့မ်က္လံုးကို အလင္းစူးတဲ့ဒဏ္ ငါမခံနိုင္လို႔ပါ
ကဲကြာ..
(((ဘယ္မွာလဲ ဒါကို ဝမ္းနည္းရမဲ့ ငါ့အသဲ..)))
တေကာင္စံတည္းပဲ စြန္ရဲလိုဗ်ာ သိပ္ျပီးပြဲစည္ ရွင္ဆဲ ဒီ ဘဝမွာ...
၂ေတာင္ပံတည္းပဲ စြန္ရဲလိုဗ်ာ သိပ္ျပီးမြဲသည္ ရင္ထဲ ဒီ အရသာ...
အေမွာင္ယံထဲပဲ စြန္ရဲလိုဗ်ာ အိပ္ျပီးလဲသည္ အစဥ္အျမဲ တည္ ထာဝရပါ
ငါဟာငါ့ကြ်န္ငရဲပါ...ငါ့နိုင္ငံထဲမွာ...
ငါက ရွိတဲ့ မ်က္လံုးကို မသံုးဘူး ေရာင္းစားပစ္လိုက္တယ္
ငါ့တိုင္းျပည္က ရွိတဲ့ လွ်ပ္စစ္မီးကို မသံုးဘူး ေရာင္းစားပစ္လိုက္တယ္
ငါ့အစိုးရက ငါ့ျပည္သူေတြကို အလင္းမသံုးပဲ ေမွာင္မိုက္ခိုင္းပစ္လိုက္တယ္
ျမန္မာဆိုတာ ျဖဴသလား မဲသလား ေကာင္းသလား ဆိုးသလား လွသလား ၾကမ္းသလား
ျပည္တြင္းျဖစ္ ငါ့ ေနာင္လာေနာက္သားတို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘာမွ ျပန္မျမင္ၾကရေတာ့
တျခားကမၻာသားေတြက ျမန္မာငါ့ကို အရာရာ ျမင္ေနပါေၾကာင္း..ဘာတခုမွ မေကာင္း၊၊ တဲ့။
လိမ္ေရာင္းစားလိုက္ၾကေတာ့ေဟ့..လိမ္ေရာင္းစားလိုက္ၾကေတာ့ေဟ့..လိမ္ေရာင္းစားလိုက္ၾကေတာ့ေဟ့
ငါတို႔မ်က္လံုးေတြကမွ မေတြ႕ႏိုင္ေတာ့တာ
အာဏာရွိသူမွာ ဦးေခါင္းမရွိတဲ့ ဒီ ျပႆနာ ဒီ အၾကိတ္အေထြးမ်ား
ငါ့ျမန္မာကို ျပာျဖစ္ေစတဲ့ အဆိပ္ေဆးျပား၊ ငါ့မသဒၵါကို ဖာျဖစ္ေစတဲ့ အတိတ္အေၾကြးမ်ား၊
စိတ္ေသြးသားကို ခြ်တ္လွန္ ဖြတ္ေလွ်ာ္ရန္အတြက္
ဇြတ္ေတာ္လွန္မဲ့အသိတရား ေမြးဖြားၾကည့္လိုက္စမ္းပါ ေမြးဖြားၾကည့္လိုက္စမ္းပါ
ခ်စ္ေသာ ငါ့ ညလူကန္းမ်ားေရ...
ဘာလဲ....ဧရာဝတီျမစ္ၾကီး ေပ်ာက္ခမ္းသြားနိုင္တာကို ထိုင္ၾကည့္ေနၾကဦးမလို႔လား။ ။
သုအိုင္စံ
၀၆-၀၉-၂၀၁၃
အလွအပရိုးရာ တာဝန္ေက်ေနၾကသလိုမ်ိဳး...
ေခတ္ေပၚ ျမိဳ႔ျပ ေက်းလက္ ျမန္မာ့ညေတြဟာ
အေမွာင္ကို မဲမဲနက္ေနေအာင္ လိမ္းဆိုးထားရမယ္လို႔
အစိုးရဆိုးတို႔ရဲ႕ တာဝန္ေတြေက်ေနၾကတာလား...ေဂါက္ေနၾကတာလား၊
ေတာက္...
ေစာက္တရုတ္ျပည္မၾကီးထဲ စီးဝင္ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္သြားေနေတာ့မဲ့
ေတာင့္ေတာင့္ေကာက္ေကာက္ၾကီး ဆန္တက္သြားတဲ့ ဂက္စ္ပိုက္လိုင္းၾကီးကို
လိုအပ္တဲ့အသိအားကလြဲရင္ အရာရာပိုေနတဲ့ ငါ့ေခါင္းၾကီးနဲ႔ပဲ ေျပးရိုက္လိုက္ခ်င္မိ
ၾကည့္စမ္းပါ...
((ရွိသမွ်ညေတြမွာ ငါဟာ မကန္းဘူးကြ...ရွိသမွ်ဘဝေတြမွာလည္း ငါ ဘာမွမျမင္ဘူး))
ျမန္မာဆိုတာ
ေမြးေမြးခ်င္းမွာပဲ ေျခေထာက္ဆူးစူးေနတဲ့ လူသတၱဝါကမၻာသားလား...
မထူးဆန္းပါဘူး၊ ကမၻာထဲ ငါ ဘယ္ကိုမွလည္း မသြားဖူးပါဘူး
ငါ့မ်က္လံုးကို အလင္းစူးတဲ့ဒဏ္ ငါမခံနိုင္လို႔ပါ
ကဲကြာ..
(((ဘယ္မွာလဲ ဒါကို ဝမ္းနည္းရမဲ့ ငါ့အသဲ..)))
တေကာင္စံတည္းပဲ စြန္ရဲလိုဗ်ာ သိပ္ျပီးပြဲစည္ ရွင္ဆဲ ဒီ ဘဝမွာ...
၂ေတာင္ပံတည္းပဲ စြန္ရဲလိုဗ်ာ သိပ္ျပီးမြဲသည္ ရင္ထဲ ဒီ အရသာ...
အေမွာင္ယံထဲပဲ စြန္ရဲလိုဗ်ာ အိပ္ျပီးလဲသည္ အစဥ္အျမဲ တည္ ထာဝရပါ
ငါဟာငါ့ကြ်န္ငရဲပါ...ငါ့နိုင္ငံထဲမွာ...
ငါက ရွိတဲ့ မ်က္လံုးကို မသံုးဘူး ေရာင္းစားပစ္လိုက္တယ္
ငါ့တိုင္းျပည္က ရွိတဲ့ လွ်ပ္စစ္မီးကို မသံုးဘူး ေရာင္းစားပစ္လိုက္တယ္
ငါ့အစိုးရက ငါ့ျပည္သူေတြကို အလင္းမသံုးပဲ ေမွာင္မိုက္ခိုင္းပစ္လိုက္တယ္
ျမန္မာဆိုတာ ျဖဴသလား မဲသလား ေကာင္းသလား ဆိုးသလား လွသလား ၾကမ္းသလား
ျပည္တြင္းျဖစ္ ငါ့ ေနာင္လာေနာက္သားတို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘာမွ ျပန္မျမင္ၾကရေတာ့
တျခားကမၻာသားေတြက ျမန္မာငါ့ကို အရာရာ ျမင္ေနပါေၾကာင္း..ဘာတခုမွ မေကာင္း၊၊ တဲ့။
လိမ္ေရာင္းစားလိုက္ၾကေတာ့ေဟ့..လိမ္ေရာင္းစားလိုက္ၾကေတာ့ေဟ့..လိမ္ေရာင္းစားလိုက္ၾကေတာ့ေဟ့
ငါတို႔မ်က္လံုးေတြကမွ မေတြ႕ႏိုင္ေတာ့တာ
အာဏာရွိသူမွာ ဦးေခါင္းမရွိတဲ့ ဒီ ျပႆနာ ဒီ အၾကိတ္အေထြးမ်ား
ငါ့ျမန္မာကို ျပာျဖစ္ေစတဲ့ အဆိပ္ေဆးျပား၊ ငါ့မသဒၵါကို ဖာျဖစ္ေစတဲ့ အတိတ္အေၾကြးမ်ား၊
စိတ္ေသြးသားကို ခြ်တ္လွန္ ဖြတ္ေလွ်ာ္ရန္အတြက္
ဇြတ္ေတာ္လွန္မဲ့အသိတရား ေမြးဖြားၾကည့္လိုက္စမ္းပါ ေမြးဖြားၾကည့္လိုက္စမ္းပါ
ခ်စ္ေသာ ငါ့ ညလူကန္းမ်ားေရ...
ဘာလဲ....ဧရာဝတီျမစ္ၾကီး ေပ်ာက္ခမ္းသြားနိုင္တာကို ထိုင္ၾကည့္ေနၾကဦးမလို႔လား။ ။
သုအိုင္စံ
၀၆-၀၉-၂၀၁၃
0 comments:
Post a Comment