ကြမ္းယာဆိုင္

ေပါင္ဒါ ဖို႔ထားသလိုပဲေပါ့
မႈိနံ႔၊ ဖရိုဖရဲ၊ အေရာင္ေဖ်ာ့ ေၾကာ္ညာမ်ား
ေဆးေမႊး အာေမႊးတို႔ စြန္းထင္း။

ပ်င္းပ်င္းရိရိ
ရာသီမသိ၊ ပန္းမသိဘူး
ေၾကးအိုးမ်ား အညိႇတက္ခဲ့ေပါ့။

ခ်ဳိခ်ဥ္ယိုစံု
ေစ်းခံု ခန္းဆီးေနာက္မွာ
ေတာက္ပတလွည့္၊ မိွန္တလွည့္
လင္းတလွည့္၊ ေမွာင္တလွည့္
ပေဟဠိဆန္ဆန္
အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခံရသူပဲ။

ဘက္ထရီနဲ႔ မီးသီးနီည
မ်က္နက္ခ်ယ္သ မ်က္လံုးမ်ားက
မိႈင္းျပ မႈန္ျပာ
အျပင္မွာ
ဟင္းစားရွာ ထြက္သူတခ်ဳိ႔
သူ႔ကို စကားတို႔ထိ၊ အသားတို႔ထိ။

ပြဲေတာ္ညလမ္း
ျဖတ္သန္းသြားၾက
ျပည့္၀ လ လင္း
ပြဲခင္းဆီက ျမည္သံေတြၾကား
သူမရဲ႔ ၁၆ ႏွစ္ ႏွလံုးသား
တခ်က္ တခ်က္ ခုန္ထြက္လာတယ္
တအားပဲ။

ေယာဟန္ေအာင္
ၾသဂုတ္လ ၃၀၊ ၁၉၈၇။