Monday, February 27, 2012

ေသြးအားနည္းသူ

စိတ္ထဲ တအံုေႏြးေႏြး
ေျခရာေတြ ညစ္ေထးေနတဲ့
ကိုယ့္ဦးထုပ္ကေလးကို
အျမဲတမ္း ဖံုသုတ္ေပးေနမိတယ္
ေတြေ၀လွ်က္ ရွိတုန္းပါပဲ။

အိပ္မက္ေတြဟာ မ်က္ႏွာက်က္ပဲ
ေန႔ေတြရဲ႔ အက်ိတ္အခဲေတြကို
ဖုန္းကြယ္ေျဖေဖ်ာက္လို႔
ထို႔ေနာက္ ...
ပင့္ကူမ်ား
အနံ႔သိုးမ်ား
အိပ္မက္ထဲ
စိတ္မခ်မ္းေျမ႔စရာ တရြတ္ဆြဲ
ပင္စင္စား တေယာက္လိုပဲ
ၿငီးေငြ႔။

< < က်ေနာ့္ရင္ပတ္ကို ၾကည့္တာ မႀကိဳက္ဘူး
က်ေနာ့္ ေျခေထာက္ကို ၾကည့္တာ မႀကိဳက္ဘူး
က်ေနာ့္ကို အထင္ေသးမွာ ေၾကာက္ရဲ႔ > >
လမ္းေပၚ ေလွ်ာက္သြားတိုင္း
အသုဘ ကားတစီးလိုပဲ ခံစားရ။

ဘ၀ဟာ
ဓာတ္ေလွခါးတခုလို မလြယ္ကူ
ခ်စ္သူကို ထမ္းပိုးႏိုင္ေရးဟာ
ေလးလြန္းတဲ့ ၀န္ပဲ။

ငါရဲ႔ သိမ္ငယ္ျခင္းနဲ႔
ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ပင္ပန္း
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ အခန္းထဲ
ပစၥည္းေပ်ာက္ရွတဲ့ ညက
အခြံ ကြဲအက္ေၾကမြ
ခရုတေကာင္ ျမင္ၾကရပံုမ်ား။

အခ်ဳိ႔က
အလႅာပ သလႅာပေတြက
ဒူးရင္းသီးအခြံေတြ ျဖစ္လာတယ္
ယင္ေကာင္ျဖစ္လာတယ္
ေအာက္ခံ ေဘာင္းဘီျဖစ္လာတယ္။

ကိုယ့္ဦးထုပ္ငယ္ မလံုတဲ့
သိမ္ငယ္ျခင္း ၀တ္ရံုထဲက
ညက အိပ္မက္မွာ
အေဖဟာ
တင့္ကားတစီး ၀ယ္ေပးတယ္။

ေယာဟန္ေအာင္
ဇြန္ ၂၅၊ ၁၉၈၇။

0 comments: