မက္စရာအိမ္မက္လည္း မရွိဘူး

မင္းကိုႏိုင္

ကႏၱာရမွာ စက္ပ်က္ႀကာခဲ့ ယဥ္တစ္စင္းလုိ
ရွဳခင္းသာမွာ လီဗာတစ္ဆုံးနင္းရတယ္။

ေနာက္က်ေနၿပီ အသိကညွင္း
ဘိန္းစား ဘိန္းၿပတ္သလုိ
ကဗ်ာ ငတ္ခဲ့ပါတယ္။

အျမတ္တႏုိးနဲ႕
မစားရက္မေသာက္ရက္ခဲ့သမွွ်
လက္တစ္ကမ္းဖြင့္ၿပ တစ္ခ်က္နမ္းခြင့္မရ

ဒဏ္ခ်ဳိခ်ဳိ ဘ၀တုိတုိ သြားရည္ယို ေငးေကာင္းတုန္း
ပဥၥလက္ ဆရာလက္ႀကားက ေဖာ့တုံးလုိ
ေဖ်ာက္ျပမွကုိ သိေနလည္း
ၾကည့္ေနရတာပါပဲ( မသက္မသာႀကည့္ေနရတာပါပဲ)။

ေဟာ... ယကြင္းကြဲႀကီး ခ်မ္းခနဲခုတ္လုိက္ေပါ့
မ်က္လွည့္ပြဲၿပီးေတာ့မယ္
ျပန္စရာ အိမ္မရွိဘူး
မက္စရာ အိပ္မက္မရွိဘူး
အိတ္ထဲလက္ႏႈိက္ေတာ့
မေန႔ည ေနာက္ဆုံးရထားလက္မွတ္
အထက္တန္း အိပ္ခန္းတြဲႏွစ္ေစာင္။

မင္းကိုႏုိင္