“အေျပာင္းအလဲျဖစ္ျပီမျဖစ္ေသးဘူးဆိုတာ ျပည္သူေတြရဲ႕လက္ေတြ႔ဘဝနဲ႔ တိုင္းတာရမွာျဖစ္တယ္”

ေမာင္ခ်င့္ခ်ိန္

အမွန္ေတာ့ ေတာင္ပို႔ႀကီးမွန္း အေစာႀကီးကတည္းက ျမင္ထားသိထားၾကျပီးသားပါ၊ “ဖြတ္ထြက္လာတာ မေတြ႔ေသးဘူး၊ ဘုရားျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမွာ၊ ေစာင့္ၾကည့္ၾကေသးတာေပါ့” လို႔ ေဝဝါးေနဖို႔ကို မလိုတာပါ၊ “သူမ်ားလိမ္တာ ခံရတာမ်ိဳးက ပထမတႀကိမ္မွာ လိမ္တဲ့သူအမွား၊ ဒုတိယတႀကိမ္လည္း လိမ္တဲ့သူအမွားပဲ၊ အခါခါခံရရင္ေတာ့ လိမ္တဲ့သူအမွားထက္ အလိမ္ခံေနသူကိုက အလြန္းလို႔၊ အသံုးမက်လို႔ ဆိုတာမ်ိဳး ခံရသူအမွား” ဆိုတဲ့ ဆိုရိုးစကားဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ခုလိုအေျခအေနမ်ိဳးေတြရွိခဲ့လို႔ တင္စားေျပာခဲ့ၾကတာျဖစ္မွာပါ။

ေျပာၾကည့္စမ္းပါ၊ စစ္အုပ္စုမွာ ရိုးသားတဲ့လကၡဏာေတြ၊ တိုင္းျပည္အက်ိဳးကိုပဲ ဦးစားေပးဆံုးျဖတ္ေတာ့မဲ့အေနအထားေတြ၊ တကယ္ပဲ ေတြ႔ေနရပါျပီလားလို႔။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ေတြ႔ျပတာ၊ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား(တခ်ိဳ႕)လႊတ္ျပတာ၊ ေျပာခ်င္ရာေျပာခြင့္ရထားတဲ့ သတင္းစာေတြ၊ ရုပ္ျမင္သံၾကားေတြေပၚကေန စကားလံုးလွလွေတြ ရြတ္ျပတာေတြေလာက္ကိုၾကည့္ျပီး ေျပာင္းလဲဖို႔လမ္းစျမင္ေနရပါျပီ လို႔ စစ္အုပ္စုကိုယံုၾကည္ရေတာ့မေယာင္ေျပာဆိုမွဳမ်ိဳး ဘယ္ျပည္သူ႔ဘက္ေတာ္သားကမွ ယတိျပတ္ေျပာရဲမွာမဟုတ္ပါဘူး ။

“စားဝတ္ေနမွဳဘဝ ဖူလံုခြင့္ေပးပါ”လို႔ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုယံုသက္သက္နဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ပစ္သတ္ခံခဲ့ရတဲ့ အျပစ္မဲ့ျပည္သူေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ရဟန္းသံဃာေတြကို ေမ့ထားလိုက္ၾကေတာ့မလား ။ အက်ဥ္းေထာင္ေတြ၊ ေတာေတာင္ေတြထဲ၊ မိတကြဲဖတကြဲ သားတကြဲ မယားတကြဲေရာက္ၾကရျပီး ဘဝေတြ ထိခိုက္ပ်က္ဆီးခဲ့ရသူေတြ ၊ ေျခလက္ခႏၶာဆံုးရွံဳးခဲ့ရသူေတြ၊ အသက္ပါေပးခဲ့ရသူေတြရဲ႕ စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံမႈေတြက အလကားျဖစ္ရေတာ့မွာလား။ စစ္ပြဲေတြၾကားမွာ အိုးအိမ္စြန္႔ခြာ ေရွာင္ပုန္းေျပးလႊားျပီး အနာဂတ္မဲ့ေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ ဘယ္လိုအာမခံခ်က္မ်ိဳးကို ဘယ္သူက ေပးနိုင္ပါျပီတဲ့လဲ။

အစြန္းေရာက္လြန္းတယ္လို႔ မထင္ပါနဲ႔၊ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္ ႏွစ္ငါးဆယ္သက္တမ္းမွာ က်ေနာ္တို႔ မမွီခဲ့ေပမဲ့ ၾကားရဖတ္ရလို႔သိခဲ့ရတဲ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ(၂)ရက္ေန႔ကေန ၁၉၈၈ခုႏွစ္ထိ ၂၆ ႏွစ္စာအေျခအေနေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ေကာင္းေကာင္းမွီျပီး ကိုယ့္ေတြခံစားသိျမင္ ခဲ့ရတဲ့ ရွစ္ေလးလံုးကာလ အပါအဝင္၂၃ ႏွစ္ေက်ာ္အေတြ႔အၾကံဳေတြက စစ္အုပ္စုကို ဘယ္လိုမွ မယံုၾကည္သင့္ဘူးဆိုတာ သတိေပးေနလို႔ ပါ ။ 

အာဏာခိုင္ျမဲေရးအတြက္ မီးစတဘက္ ေရမႈတ္တဘက္နည္းကို ေနဝင္းလက္ထက္ကတည္းက တြင္တြင္သံုးလာခဲ့တာပါ၊ ပစ္သတ္တယ္၊ ရိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးတယ္၊ လူမဆန္တဲ့ ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းမႈေတြလုပ္တယ္၊ ေထာင္ခ်တယ္၊ မိသားစုလိုက္ဘဝပ်က္ျပီး နာလန္မထူ နိုင္ေတာ့ေအာင္ ႏွိပ္ကြတ္တယ္၊ အဲဒီလိုမီးစတဘက္နည္းေတြကို ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦးဖ်က္ခဲ့တဲ့ ၆၂ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္၊ ၇၄ အလုပ္သမားအေရးအခင္း၊ ၇၄ ဦးသန္႔အေရးအခင္း၊ ၇၅ အလုပ္သမားအေရး အခင္းႏွစ္ပတ္လည္၊ ၇၆ မိႈင္းရာျပည့္ ၊ ၈၈ မတ္လ အေရးအခင္း စတဲ့ အာဏာကို ထိပါးလာတဲ့ ကိစၥတိုင္းမွာ ရက္ရက္စက္စက္ အသံုးျပဳခဲ့သလို ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးဖို႔ ကမ္းလွမ္းတာ၊ အေထြေထြ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေတြေပးတာ၊ ၇၄ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ဆႏၵခံယူပြဲလုပ္ျပီး စစ္ယူနီေဖါင္းေတြခၽြတ္ အရပ္သားအစိုးရ ေယာင္ေဆာင္ျပတာ၊ ဝန္ထမ္းေတြကိုလစာတိုးေပးတာ၊ ဘုရားတည္ ၊ တံတားေဆာက္ ၊ လမ္းေဖါက္ဆိုတာေတြလုပ္ျပတာ စတဲ့ ေရမႈတ္တဘက္ နည္းေတြကိုလည္း တေလွ်ာက္လံုးအသံုးျပဳခဲ့တာပါ ။

စစ္အာဏာရွင္မ်ိဳးဆက္ေတြအျဖစ္ ေနဝင္းအေမြကိုဆက္ခံခဲ့တဲ့ ေစာေမာင္၊ ခင္ညႊန္႔၊ သန္းေရႊ၊ သိန္းစိန္တို႔ လက္ထက္မွာလည္း ဒီနည္း နာေတြကိုပဲ ဆက္သံုးေနတာပါပဲ၊ ၈၈ လူထုအေရးေတာ္ပံုၾကီးနဲ႔ ၉၆ - ၉၉ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈေတြကို ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ျပီးျဖိဳခြဲတယ္၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ကေလးသူငယ္ေတြရယ္လို႔ ခ်မ္းသာမေပး၊ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြ၊ အမ်ိဳးသမီးေတြ၊ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သည္ေတြရယ္ လို႔ မညွာတာ ၊ သံဃာေတာ္ေတြရယ္လို႔ အေလးမထားပဲ ရိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးတယ္၊ လူမဆန္တဲ့ႏွိပ္စက္ညွင္း ပန္းမႈေတြလုပ္တယ္၊ ေထာင္ခ်တယ္၊ မိသားစုလိုက္ဘဝပ်က္ျပီး နာလန္မထူနိုင္ေတာ့ေအာင္ႏွိပ္ကြတ္တယ္၊ ေနဝင္းလက္ထက္ကအတိုင္း မီးစတဘက္နည္းကိုသံုးတဲ့အျပင္ ဒီပဲယင္းလို ေအာက္တန္းက်တဲ့ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈမ်ိဳးေတြကိ္ုလည္း က်ဴးလြန္ခဲ့တယ္၊ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာလို သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ေမတၱာပို႔ စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵထုတ္ေဖၚမႈမ်ိဳးကို ကမၻာသိေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ရိုက္ႏွက္ျဖိဳခြဲတာမ်ိဳး၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြ ကို စစ္ေျမျပင္မွာရန္သူ႔စခန္းတက္သိမ္းသလို ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္စီးနင္းျပီး ခ်ိတ္ပိတ္ခဲ့တာမ်ိဳး၊ ခန္းဂ်ိနာဂအိလို နိုင္ငံျခားသား သတင္း ေထာက္ကိုေတာင္ ပစ္သတ္တာမ်ိဳး ၊ ေနဝင္းေခတ္ထက္ေတာင္ ၾကမ္းခဲ့ ရမ္းခဲ့ပါေသးတယ္။

ေရမႈတ္တဘက္နည္းမွာလည္း ေရြးေကာက္ပြဲျပီးရင္စစ္တန္းလ်ားျပန္မွာပါဆိုတာမ်ိဳး လိမ္ညာတာေတြ ၊ အမ်ိဳးသားညီလာခံက်င္းပေနလို႔ ပါဆိုတာမ်ိဳး အခ်ိန္ဆြဲတာေတြ ၊ အခြင့္အေရးေလး နည္းနည္းေပးျပီး တိုင္းရင္းသားတခ်ိဳ႕ကို အပစ္ရပ္လုပ္ထားတာေတြ ၊ ဝန္ထမ္းေတြကို ခဏခဏလစာတိုးေပးတာမ်ိဳးေတြ ၊ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးပါတယ္ဆိုတာမ်ိဳး လုပ္ျပတာေတြ ၊ ေစာေမာင္လက္ထက္ကေန သိန္းစိန္ လက္ထက္ထိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေဆြးေႏြးပါတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ၊ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို လူထုဆႏၵနဲ႔အတည္ျပဳတာ ပါဆိုတာမ်ိဳးေတြ ၊ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ နိုင္ငံတကာေရာက္ေနသူေတြ ျပန္လာဖို႔ဖိတ္ေခၚတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြ စသျဖင့္ ေနဝင္းနည္း နာေတြအတိုင္း တထပ္တည္းလိုလုပ္ခဲ့တာပါပဲ ။

ေနဝင္းေခတ္မွာ ပထမပိုင္းအတိုက္အခံလုပ္ခဲ့တဲ့ ဝိဒူရသခင္ခ်စ္ေမာင္လိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို “ဆိုရွယ္လစ္ စနစ္နဲ႔သာဆိုရင္ ေခြးကတက္ကေန တာဝန္ထမ္းရထမ္းရ”လို႔ေျပာတဲ့အထိ စည္းရံုးနိုင္ခဲ့သလို သိန္းစိန္ ေခတ္မွာလည္း ပထမပိုင္းက “မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာဟူသမွ် တာဝန္အရဖီဆန္ၾက”လို႔ ေျပာခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို “တိုင္းျပည္ေကာင္းဖို႔ဆို အသံုးခ်ခံျဖစ္ခ်င္လည္းျဖစ္ပါေစ”လို႔ ေျပာလာတဲ့အထိ စည္းရံုးနိုင္ခဲ့ပါတယ္ ၊ ေနာက္က်ေတာ့ ျပည္သူေတြက သခင္ခ်စ္ေမာင္ကို  ေခြးကတက္ခ်စ္ေမာင္လို႔ပဲ ေခၚၾကပါေတာ့တယ္ ။

ဆိုလိုခ်င္တာက စစ္အာဏာရွင္ေတြကိုယံုစားရင္ မွားလိမ့္မယ္ဆိုတာပါပဲ ၊ အဲဒီအမွားဟာ တဦးတေယာက္ထဲ ထိခိုက္နစ္နာတဲ့ အမွားမ ဟုတ္ပါဘူး ၊ တတိုင္းတျပည္လံုး ဘဝေတြ ၊ အသက္ေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ဆိုင္တာပါ ၊ ဘာနဲ႔မွ အလဲအထပ္လုပ္လို႔ ၊ အစားထိုးလို႔ မရပါဘူး ၊ မွားသြားပါတယ္ဆိုျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သတ္ေသျပရဲရင္ေတာင္ ျပည္သူေတြရဲ႕ဆံုးရွံဳးခဲ့ျပီးတဲ့အေျခအေနေတြက ဘယ္လိုမွျပန္မရနိုင္ ေတာ့ပါဘူး ၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့အျပစ္ေတြ ၊ ဗေလာင္းဗလဲအၾကိမ္ၾကိမ္လုပ္ခဲ့တာေတြ ၊ ဘာကိုမွဂရုမစိုက္တတ္တာေတြ ကို အထပ္ထပ္ျပန္သံုးသပ္ျပီး မွန္ကန္လက္ေတြ႔က်တဲ့ တိုက္ပြဲဝင္မွဳမ်ိဳးကိုေရြးခ်ယ္ၾကရမွာပါ ။

ေနဝင္းေခတ္ကမွ အေထြေထြလြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာနဲ႔ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအကုန္လြတ္ပါေသးတယ္ ၊ ခုက နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးပါတယ္လို႔ ေျပာရယံုေလးတင္ပါ ၊ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ျပည္သူလူထုၾကီးရဲ႕ သူရဲေကာင္း ၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေတြ ၊ ေဖါက္ ခြဲေရးပုဒ္မ ၊ အီလက္ထေရာနစ္ပုဒ္မ ၊ တရားမဝင္နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္မွဳပုဒ္မဆိုတာမ်ိဳး တပ္ခ်င္တဲ့ပုဒ္မတပ္ဖမ္းတာခံထားရတဲ့သူေတြ အမ်ားၾကီးက်န္ေနေသးတာပါ ။ လြတ္ျငိမ္ခ်မ္းသာကို တႏွစ္ထဲေပးလိုက္ ၊ ထိုက္သင့္တဲ့အျပစ္ဒါဏ္ခံျပီး ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေနတဲ့သူ ေတြကိုေပးတယ္လုပ္လိုက္နဲ႔ နိုင္ငံတကာအေျခအေနကိုလိုက္ျပီး မီးစင္ၾကည့္ကေနတာမ်ိဳး ၊ သေဘာထားမမွန္တာကို သတိထားမိၾကဖို႔ လိုပါတယ္ ။

“အားလံုးလႊတ္ေပးရင္ေကာ”လို႔ ေမးစရာရွိပါတယ္ ၊ လႊတ္ေပးခ်င္လည္း လႊတ္ေပးနိုင္တာပါပဲ ၊ “ျခံထဲကၾကက္ေတြ ျခင္းထဲ ၾကိဳက္တဲ့အ ခ်ိန္ျပန္ေကာက္ထည့္လို႔ရတာပဲ” ဆိုတာမ်ိဳး လႊတ္ေပးနိုင္ပါတယ္ ၊ အရင္ကလည္း ဒီလိုလႊတ္ေပးခဲ့ဖူးတာပါပဲ ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုေရာ ၊ ကိုမင္းကိုနိုင္နဲ႔ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေတြေရာ အျပင္မွာ လြတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြ ရွိခဲ့ဖူးတာပါပဲ ၊ မတရားအဖမ္းခံထားရသူ ေတြမို႔ ျပန္လြတ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵေၾကာင့္ ေတာင္းဆိုေနတာမွန္ေပမဲ့ သူတို႔လြတ္ယံုနဲ႔ ျပည္သူေတြဖိႏွိပ္ခံဘဝက လြတ္ေျမာက္ေသးတာမွ မဟုတ္တာ ၊ အဲဒီအတြက္ ဆက္တိုက္ပြဲဝင္ၾကရမွာပါပဲ ၊ စစ္အုပ္စုကလည္း လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ထဲက ဘယ္သူ႔ကိုမဆို သူတို႔ထိုင္ခံုကိုကန္ လွဲဖို႔လုပ္ျပီဆိုရင္ ျပန္ဖမ္းဦးမွာပါပဲ ၊ လြတ္လပ္စြာဆႏၵထုတ္ေဖၚခြင့္ ၊ လြတ္လပ္စြာေဟာေျပာခြင့္ ၊ လြတ္လပ္စြာေရးသားခြင့္ေတြရွိပါျပီလို႔ ဘယ္သူအာမခံမလဲ၊ မတရားမွဳကိုမခံခ်င္တဲ့သူက ဆႏၵထုတ္ေဖၚတိုက္ပြဲဝင္ ၊ စစ္အုပ္စုကျပန္ဖမ္း ၊ တခါ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားလႊတ္ေပး ျပန္ေတာင္းဆို ၊ ဒီလို သံသရာလည္ေနၾကဦးမွာပဲမဟုတ္လား ။

ျပည္သူေတြအတြက္အေျပာင္းအလဲဆိုတာ အာဏာပိုင္ေတြကေစတနာမွန္မွျဖစ္မွာပါ ၊ ေနဝင္းေခတ္ကလည္း ဆိုရွယ္လစ္စနစ္နဲ႔တိုင္း ျပည္ကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္မယ္ေျပာေျပာ ၊ စစ္ယူနီေဖါင္းေတြခၽြတ္ျပီး ဘယ္လိုပဲအရပ္သားအစိုးရပါလုပ္ျပျပ ၊ ျပည္သူကိုေစတနာ မမွန္တဲ့အတြက္ ဖြံ႔ျဖိဳးဆဲနိုင္ငံဆိုတဲ့အေျခအေနကေန ၊ အဆင္းရဲဆံုးနိုင္ငံဆိုတဲ့အဆင့္ကိုေရာက္သြားျပီး လူတန္းမေစ့ျဖစ္ခဲ့ၾကရပါတယ္ ၊ ခုလည္းဒီလိုပါပဲ ၊ ေခတ္မွီဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္တဲ့ နိုင္ငံသစ္ကိုစတင္ေနပါျပီလို႔ စစ္အုပ္စုဟန္ေရးျပေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္မႏၱေလးလမ္းမၾကီး ေပၚကေက်းရြာေတြေတာင္ လွ်ပ္စစ္မီးမရွိ ၊ ေမွာင္ထဲေနရဆဲပါပဲ ၊ ကိုယ့္ရြာမွာေက်ာင္းမရွိလို႔ ဖိနပ္မပါ ၊ ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္းကေလးေတြက လမ္းမေပၚၾကံဳရာကားတားစီးျပီးသြားေနၾကရဆဲပါပဲ ၊ စားဝတ္ေနမွဳအခက္အခဲေတြေၾကာင့္ ေရးတတ္ဖတ္တတ္ျပီးရင္ ေက်ာင္းထြက္ ၊ အလုပ္ဝင္ေနၾကရတဲ့ကေလးေတြ ၊ အမ်ားၾကီးပါပဲ ၊ ရြာမွာေဆးခန္းမရွိလို႔ ၊ ေဆးခန္းရွိရင္ေတာင္ ေဆးမရွိလို႔ ၊ ေဆးရွိရင္လည္း ေငြမေပး နိုင္လို႔ ေျမြကိုက္ခံရျပီးေသတဲ့သူေတြ ၊ မီးမဖြားနိုင္လို႔ေသတဲ့သူေတြ ၊ ဖ်ားနာျပီးေသတဲ့သူေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ ၊ ျမိဳ႕ေပၚေတြမွာလည္း အလုပ္လက္မဲ့ ၊ အလုပ္ရွိေတာ့လည္း ရတဲ့လစာနဲ႔ ကုန္ေစ်းႏွဳန္းကမမွ်တ ၊ မြဲျပာက်ေနတဲ့အေျခအေနမွာပဲ ဗမာျပည္သူတရပ္လံုးရွိေနၾက ဆဲပါ ၊ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာဆိုရင္လည္း ခုခ်ိန္ထိစစ္ပြဲေတြျဖစ္ပြားဆဲျဖစ္ျပီး စစ္တပ္ရဲ႕ရြာဖ်က္ဆီးမွဳေတြ ၊ စိုက္ခင္းဖ်က္ဆီးမွဳေတြ ၊ မုဒိန္းက်င့္ေစာ္ကားမွဳေတြ ၊ ေပၚတာဆြဲသတ္ျဖတ္မွဳေတြရွိေနဆဲျဖစ္ျပီး ျပည္သူေတြမွာ စစ္ပြဲလြတ္ရာ ေရွာင္ပုန္းေျပးလႊား ဒုကၡပင္လယ္ ေဝေနဆဲပါ ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျခံေရွ႕မွာတရားေဟာပြဲေတြမွာေဟာေျပာခဲ့တာေတြထဲက သေဘာတူႏွစ္ျခိဳက္ျပီး မွတ္သားထားမိခဲ့တာရွိပါတယ္ ၊ “တိုင္းျပည္တိုးတက္တယ္ မတိုးတက္ဘူးဆိုတာက ျပည္သူေတြရဲ႕အေျခအေနနဲ႔ပဲဆိုင္တယ္ ၊ ဘယ္လိုပဲ လမ္းေတြေဖါက္ ၊ ဆည္ေတြ တံတားေတြေဆာက္ေနပါေစ ၊ ျပည္သူေတြစားဝတ္ေနေရးအဆင္မေျပေသးသမွ် ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္တယ္မေျပာနိုင္ပါဘူး”တဲ့ ၊ ျပည္သူေတြ “ေဝး”ကနဲ လက္ခုတ္ေတြတီးအားေပးလိုက္ၾကတာမ်ား ။

 ျပည္သူေတြရဲ႕ စားဝတ္ေနေရး ၊ ပညာေရး ၊ က်န္းမာေရး က႑စံုနိမ့္က်ယိုယြင္းျပီး လူတန္းေစ့မျဖစ္တဲ့ဘဝအေျခအေနေတြဟာ အေၾကာင္းအရာတခုခ်င္းခ်ေရးျပရင္ ဆံုးမွာေတာင္မဟုတ္ပါဘူး ၊ လူ႔အခြင့္အေရးခံစားရမွဳမွာက်ေတာ့ေရာ ၊ လြတ္လပ္စြာဆႏၵထုတ္ေဖၚ ခြင့္ ၊ လြတ္လပ္စြာေဟာေျပာခြင့္ ၊ လြတ္လပ္စြာေရးသားခြင့္ေတြ ရွိျပီလား ၊ ေဝးပါေသးရဲ႕ ။ လယ္သိမ္း ၊ ေျမသိမ္း ၊ စိုက္ခင္းသိမ္းနဲ႔ ရုပ္ရွင္ေတြထဲ အဂၤလိပ္ေခတ္က ခ်စ္တီးကၽြဲႏြားဆြဲအိမ္သိမ္းလုပ္သလိုအေျခအေနမ်ိဳးရွိေနတာေတြကိုေတာင္ တိုင္ရင္ တိုင္တဲ့သူပဲအဖမ္း ခံရတဲ့အေျခအေနမ်ိဳး ။ 

ေနဝင္းေခတ္ ၊ မဆလေခတ္ကလည္း ဒီလိုအေျခအေနပဲ ၊ နဝတေခတ္လည္း ဒီလိုပဲ ၊ နအဖေခတ္လည္း ဒီလိုပဲ ၊ ခုသိန္းစိန္လက္ထက္ လည္း ဒီလိုပဲဆိုေတာ့ ဘာေတြေျပာင္းလည္းစျပဳလာပါျပီလို႔ လက္ခံေပးရပါ့မလဲ ၊ ကိုဇာကနာကေတာ့ လြတ္လာလာျခင္းေျပာပါတယ္ ၊ “ပါတီေထာင္ဖို႔ ၊ ပါတီဝင္လုပ္ဖို႔ဆိုတာထက္ ၈၈တုန္းက က်ေနာ္တို႔ ဘာေၾကာင့္လမ္းေပၚထြက္ခဲ့ၾကတာလဲ ၊ ပ်င္းလို႔ထြက္ခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ လိုခ်င္တာေတြရွိလို႔ ထြက္ခဲ့ၾကတာပါ ၊ က်ေနာ္တို႔ တကယ္လိုခ်င္တာရျပီလား ၊ မရေသးဘူးဆိုရင္ ရေအာင္လုပ္ၾကရမယ္” တဲ့ ။ 

အရမ္းမွန္လြန္းပါတယ္ ၊ က်ေနာ္တို႔တကယ္လိုခ်င္တာ အေျပာင္းအလဲပါ ၊ ျပည္သူေတြဆင္းရဲမြဲေတေနတဲ့ လက္ရွိအေျခအေနမ်ိဳးကေန ၊ စားဝတ္ေနမွဳဘဝ ျပည့္စံုမွ်တတဲ့အေျခအေနကိုေျပာင္းလဲဖို႔ ၈၈ကေနခုထိ က်ေနာ္တို႔ တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကတာပါ ၊ က်ေနာ္တို႔လိုခ်င္တာ မရ ေသးပါဘူး ၊ ဒီေတာ့ ရတဲ့အထိ ဆက္တိုက္ပြဲဝင္ၾကရမွာပါ ၊ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္ၾကမလဲလို႔ ေတြေဝေနစရာ မလိုပါဘူး ၊ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ခ်ဳပ္ျငိမ္းျပီး ျပည္သူေတြဖိႏွိပ္ခံဘဝကလြတ္ေျမာက္ဖို႔ ၊ ဆင္းရဲတြင္းကလြတ္ဖို႔ ၊ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာ ၊ စိတ္အားထက္သန္ရာ လုပ္ငန္း စဥ္ေတြနဲ႔ တိုက္ပြဲဝင္ၾကဖို႔ပဲလိုပါတယ္ ။