Thursday, July 7, 2011

မိုး

သမုဒၶရာက
က်ည္ဆံတစ္ေတာင့္ပစ္တင္လိုက္တယ္
ေကာင္းကင္ကို ေရာက္မေရာက္ေတာ့မသိဘူး။

ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ မပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရဖူးတဲ့
အျပာစစ္စစ္အေရာင္ေတြကို တိမ္ေတြက သိပ္ၾကိဳက္သတဲ့
ေကာင္းကင္ကို စစ္ထိုးဖို႔
တိမ္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြ ညီညြတ္ရမယ္တဲ့
အေ၀းေရာက္တိမ္ေတြကို ေလလႊတ္ေခၚလိုက္တယ္။

ၾကည့္စမ္းပါဦး
အတန္းလိုက္ အတန္းလိုက္
အုပ္စုလိုက္ အုပ္စုလိုက္
တိမ္တိုက္ၾကီးေတြ တိမ္တပ္မေတာ္ၾကီးေတြ
ေတာ္လွန္စစ္လား က်ဴးေက်ာ္စစ္လား
စစ္ျပင္ထားတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။

သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး
တကယ္ကို သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး
တိမ္ေတြရဲ့ လမ္းစဥ္မွားလို႔လား
ေဖာက္ျပန္တဲ့ တိမ္ပါမႊားေလးေတြေၾကာင့္လား
တိမ္ေတြရဲ့ ညီညြတ္ေရးထဲ ဗံုးခြဲခံလိုက္ရတယ္။

၀ုန္း ဂ်ိန္း ေပါက္ကြဲ
မိုးသည္းသည္းထဲ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြ လန္႔ေအာ္ျဖတ္ေျပး
ဒါ တိမ္ေတြရဲ့ ေသြးေတြလား
တိမ္ေတြရဲ့ မ်က္ရည္လား
ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး ေရာသြားတာလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။

အေျခအေနေတြ ၾကည္စင္သြားတဲ့အခါ
ေကာင္းကင္က စာတစ္ေစာင္က်လာတယ္
"တစ္ေကာင္ေကာင္ကမ်ား
ငါ့ေအာက္မွာ ေကာင္းကင္တစ္ခု ထပ္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ရင္
ငါ့ေကာင္းကင္ ငါျပန္ရုပ္သိမ္းသြားပါ့မယ္ ခ်စ္သူရယ္" တဲ့...
ကမၻာေျမက ဘာျပန္ေျပာလိုက္တယ္ထင္လဲ
"မ်က္ရည္ပဲ ေပးေပး
တံေတြးပဲ ေထြးေထြး
ေသးပဲ ေပါက္ခ်ေပါက္ခ်
ခ်စ္ရတာ သူ႔တစ္ေယာက္ထဲပါ
စိုစြတ္ရတာ သိပ္ေပ်ာ္ပါတယ္" တဲ့။

တိမ္ေတြကေတာ့ လုပ္စား ခံလိုက္ရတယ္။ ။

သုအိုင္စံ

0 comments: