Saturday, October 3, 2009

စ်ာပန

သုအိုင္စံ

အေၾကာင္းတရားအားလံုးရဲ့ ဆံုရပ္မွာ
ေခါင္းတလားတလံုးဟာ ခုန္ကၾကိဳဆိုေနရဲ့
အေလာင္းအားလံုးညီညီညာညာလွေနတဲ့ ဒသနေတြနဲ ့။

အသိတရားအားလံုးရဲ့ ေတာင္ထိပ္မွာ
မရွိတရားအမ်ားဆံုးနဲ ့ အေမွာင္ရိပ္ဟာ လင္းပ
စ်ာန္နဲ ့ၾကြလာတဲ့ မရဏေတးေတြကိုယ္တိုင္ အသံမဲ့ အ ခဲ့ျပီ။

အေခါင္းဟာအေလာင္းနဲ ့အေၾကာင္းမဲ့စြာ။ ။

2 comments:

okn said...

ငါ့ညီေရးတဲ့ စ်ာပန ကဗ်ာ ကုိဖတ္လုိက္ရတယ္။ မွတ္မိတာက ... အေခါင္း နဲ႕အေလာင္းပါ။ ဒင္းေၾကာင့္ ငါျဖစ္ရတာမဟုတ္.... အေခါင္းကလဲ သူ႕အေၾကာင္းနဲ႕သူ.. အေလာင္းကလဲသူ႕အေၾကာင္းနဲ႕ သူလုိ႕နားလည္မိတယ္။

ေလးစားစြာျဖင့္

တုိက္ကလားသား

Nyi Nyi Than said...

ဘာေတြလဲကြာ ... အနွစ္သာရဘာမွမရွိဘူး