ေမွာ္ကသိုဏ္း

သုအိုင္စံ
(၁၉.၀၇.၂၀၀၉)

လူတေယာက္ျဖစ္ဖို ့ သူဘယ္ေလာက္က်င့္ရမွာလဲ
လူတေယာက္ျဖစ္လာရန္ သူဘယ္ေလာက္အနစ္နာခံရမွာလဲ
ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ေျပာတဲ့ ဘ၀တန္ဖိုးကိုိ ယံုလို ့
မ်ိဳးဆက္တို ့တခုျပီး တခုခ်ရင္း
လူဆန္သူဆန္တဲ့ ပ်ိဳးခင္းေလးဆီ၊
စေတးတယ္လို ့မေျပာရဘူး၊ ေရြးခ်ယ္တယ္လို ့ေျပာရမယ္လား
ပညာတတ္ စကားလံုးဒသနေတြၾကားက ငါတို ့ ငတံုးငအ ေတြ၊ ဘာျဖစ္လဲ။

တိုက္ၾကားထဲ ဆိုက္ထားတဲ့ ညငွက္တစင္းဆီ
ရိုက္စားရဲေတြ ယင္းထေနတဲ့ေလာဘေတြနဲ ့ကပ္သီလာရဲ့
တရား၀င္ေကာက္ေတာ့အခြန္၊ အတင္းေကာက္ေတာ့ဘာလဲ၊
အေမွာင္ထဲက ထမင္းတနပ္၊ ညငွက္ေတြရဲ့ေတာင္ပံခတ္သံ
ျပင္းထန္လာျပီ။

ရိုးရိုးသားသား ခိုးစားမဲ့ သူခိုးဟာ ဆာေလာင္ေနတဲ့ အစာအိမ္ကို အားျပဳျပီး
ေၾကာင္တေကာင္လို မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ခုန္၀င္လိုက္တယ္
ျပီးေတာ့...ထမင္းအိုးထဲက ထမင္းတံုးကိုႏွိဳက္
ေၾကာင္တေကာင္ ငါးေၾကာ္ကိုက္ခ်ီေျပးသလို ထြက္လာလိုက္တယ္
သိပ္ေတာ္တဲ့ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ဟာ၊ သူခိုးကို ၅ နာရီအတြင္းမွာ မိေအာင္ဖမ္းျပီး
၅ ရာတန္ ၅ ရြက္ ထုတ္ေပး၊ ေနာက္မလုပ္ဖို ့တားျမစ္ အမွဳပိတ္ပစ္ခဲ့တယ္
တိုး...တက္...ေန...ပါ...တယ္...ဆို...တဲ့...တိုင္း...ျပည္...ထဲမွာ၊
(p.s. ထမင္းခိုးျခင္းသည္ အစစ္ျဖစ္၍ ေငြေပးျခင္းသည္ အတုျဖစ္သည္။)

သင္လာတဲ့ သခ်ၤာဟာ မွားခဲ့ျပီ
လူသတ္ဗံုးတလံုးထဲမွာ အမုန္းတရား ဘယ္ႏွရာခိုင္ႏွဳန္း
စစ္ပြဲတခုထဲမွာ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ဘယ္ႏွရာခိုင္ႏွဳန္း
ယံုၾကည္ခ်က္တခုထဲမွာ ဒါဏ္ခံႏွဳန္းအား ဘယ္ေလာက္
ၾကိဳးစားအားထုတ္မွဳထဲမွာ ေအာင္ျမင္မွဳ ဘယ္ႏွခု
ရလဒ္အေျဖထဲမွာ ျပဳန္းတီးမွဳ ဘယ္ႏွခု
အတည္ျပဳရခက္တဲ့ သီအိုရီအတုေတြၾကား
ျမင္လာတဲ့ အျမင္ဟာ ၀ါးခဲ့ျပီ
(လူ ့သမိုင္းဆန္ဆန္ေတာ့ သူ ့အတိုင္းသူမွန္ေနတာေပါ့ကြာ။)

ေနဓါးလို ေရသြားလို ေလအားလို
သတ္ကြင္းကို ျဖတ္ရင္းနဲ ့ထိုးတက္
ပဲ့ေၾကြေပမဲ့ ဆက္ေ၀ေနတဲ့ မ်ိဳးဆက္ေတြ
.................................................
ေအာင္ေျမမွာပြင့္တဲ့ ပိေတာက္ပန္းေတြေ၀လို ့
ျပည္သူ ့ပီတိမ်က္ရည္ေတြနဲ ့သၾကၤန္ေရပက္မယ္
ျပည္သူ ့လက္ခုပ္သံေတြနဲ ့ မဏၭာပ္လွည့္မယ္
(အနာဂတ္တိုင္း...အနာဂတ္တိုင္းမွာ)။

စစ္တပ္က စစ္တပ္ကို ပစ္သတ္ျပီး အသစ္စမယ္ လို ့
ကဗ်ာဆရာက အေ၀းကၾကပ္ေပးေနတယ္
ျပန္
ျပန္လာ
ျပန္လာၾက
ျပန္လာၾကပါ
ျပန္လာၾကပါဦး
ျပန္လာၾကပါဦး ဒီကို
ဒီမွာ..၅ သန္းေလာက္ဟာ မဟုတ္မဟတ္ေတြနဲ ့ အဆင္ေျပေနေပမဲ့
သန္း ၅၀ ေလာက္ဟာ ဒုကၡေတြနဲ ့ ရွင္ ေသ ေနခဲ့တယ္၊ မင္းဘယ္မလဲ။

သံေခ်ာင္းဟာ ဓါးတလက္ေလာက္ပဲ ေတာင့္တ ခဲ့ေပမဲ့
ဓါးတလက္ဟာ သံေခ်ာင္းလက္ထဲမွာ အျမဲရွိမေနခဲ့ဘူး
ေမခလာကယ္တဲ့ ဇါတ္လမ္းေတြကို ေမ့ျပီး
ေသခ်ာတဲ့ ဘ၀လမ္းေတြေပၚ ေရြ ့ၾက
မီးပင္လယ္ကို ကိုယ္တိုင္ ေလွာ္ခပ္ေနၾကစဥ္။

ငါ့အိမ္ ငါ့အေမ ငါ့ရြာ ငါ့ရြာသား၊ အားလံုး ရွင္ေပ်ာက္ ေသေပ်ာက္ ေပ်ာက္သြားၾကျပီ
ငါမျမင္ဖူးေသးတဲ့ ငါ့ညီမေလးက ခေလးတေယာက္နဲ ့ ငိုျပတယ္
မင္းေတာင္းတဲ့ မုန္ ့ဖိုးအတြက္ သူပုန္ရဲ့ အိပ္မက္ဆိုးေတြပဲ ရင့္ခဲ့တယ္
ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ျပီး မ်က္ရည္ကိုႏွလံုးသားထဲ ငါေသာက္ထဲ့ပစ္လိုက္တယ္
မင္းထြက္လာစရာမလိုဘူး၊ ငါျပန္ခဲ့မယ္ ညီမေလး၊ ဒါ...ငါတို ့တိုင္းျပည္
ဒီစစ္ေခြးေတြကို အဆိပ္ေကြ်းသတ္ဖို ့ေလ့လာေနပါ။

က်ည္ဖူးကိုဖြင့္ ယမ္းကိုသြန္ ျပန္ပိတ္
သူလွ်ိဳစိတ္ေတြ ဒီေသနတ္ထဲလႊမ္း ေနတယ္၊
စာအုပ္ကိုထုတ္ အလယ္ကဆြဲဆုတ္ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းလုပ္
ဆရာယုတ္စိတ္ေတြ ဒီေက်ာင္းခန္းထဲ ရမ္းေနတယ္၊
သေဘာထားလြဲရံုနဲ ့ရထားလမ္းကို ခုတ္ခြဲရေရာလား
ငါတို ့မွာ ေရွ့တန္းစခန္းေရာ ေနာက္တန္းစခန္းေရာ ေပါင္းမွ
ဒီသံလမ္းေလး ၂ ေခ်ာင္းပဲရွိတာ
ငါတို ့မွာ ယံုၾကည္ခ်က္ေရာ တိုက္ပြဲေရာ ေပါင္းမွ
ဒီေတာ္လွန္ေရး ၁ ခုပဲရွိတာ
ေသာက္သံုးလည္းမက်၊ မလုပ္တတ၊္ ဘာမွမတိုက္တတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ
ေနာက္ဆံုးတြဲကေန အပုတ္ခ် အာရိုက္ လိုက္ခဲ့ပါ
ရထားဟာ မ်ိဳးဆက္သစ္အားေတြ တနင့္တပိုးနဲ ့သယ္ေဆာင္ထိုးတိုက္ လို ့။

ဟုတ္ပါတယ္
အမွဳန္အစလို(လက္ျဖာတဲ့ၾကယ္) အတြက္ သံုညလို စၾက၀ဠာဟာ က်ယ္ခဲ့တယ္
အရုးရင့္ အရြယ္အို (ညေနၾကယ္) ေတြက
လူထုေမးခြန္းကို ေမွာင္ေအာင္ေျဖလို ့မျဖစ္ဘူး
အေမ့အျပံဳးေလး တုတ္ေကာက္နဲ ့ ပုဂံလမ္းေပၚ ေလွ်ာက္ေနတဲ့ဆီ
အေမ့ေျမးေလး ကတံုးဆံေတာက္နဲ ့ မူၾကိဳေတးဆို ခုန္ေပါက္ေနတဲ့ဆီ
လင္းလက္ခဲ့
ဖူးပြင့္တဲ့ ၾကယ္ပ်ိဳေတြက အေမြဆက္ခံ လင္းေတာက္မယ္
ဒီ..စစ္ဖိေနာင့္သံသည္ ဂီတမဟုတ္ပါ။

ဓါးေျမာင္တလက္လို ေရာခ့္ကဗ်ာဆရာ ေရာက္ခ်လာတယ္
ျပီးေတာ့...စားပြဲေပၚကို ညီမွ်ျခင္းတခု၊ ေျမြေဟာက္တေကာင္လို ေပါက္ခ်လိုက္တယ္
(မေန ့ကအေၾကာင္း + ဒီေန ့အေၾကာင္း + မနက္ဖန္အေၾကာင္း = ဖတ္မရေတာ့ပါ) တဲ့
အရက္ပုလင္းတလံုးရဲ့ ေရွ့မွာ လၻက္ရည္တခြက္ရဲ့ ေရွ့မွာ
ျမိဳ့ျပစိတ္က်ေရာဂါဟာ ျမိဳ့ျပနံနက္ေနေရာင္လို အေမာက္ေထာင္လန္းဆန္းလို ့
စာေပနယ္က အလုပ္ျဖဳတ္ခ်ိဳးသတ္ခံလိုက္ရတဲ့ ကဗ်ာေတြနဲ ့
ရြာလည္ ပုတ္သိုးေနေသာ ဘ၀မ်ား။

ဒီကိုလာပါ၊ ဖတ္ပါ မွတ္ပါ၊ ျပီးရင္ျပန္ထား၊ ငွားခြင့္မရွိ
အမ်ိဳးသားစာၾကည့္တိုက္ ဖြင့္ထားေပးခဲ့ဖူးတယ္
တိုင္းျပည္မြဲေတာ့...ပိုးစားျခကိုက္ေနတဲ့ အက်င့္စရိုက္ေတြက
အမ်ိဳးသားစာၾကည့္တိုက္ကို ၀ိုင္းကိုက္စားလိုက္ၾကျပီ
ေက်ာက္စာကို ေရးခဲ့တဲ့ ေက်ာက္တံတေခ်ာင္း
ေစ်းေကာင္းလို ့ ေရာင္းခ်ိဳးလိုက္ၾကျပီ
ပိဋက ၃ ပံု အာဂံုေဆာင္ထားတဲ့ ရဟန္းတပါး
ပုန္ကန္ စကားမ်ားလို ့ ပစ္သတ္လိုက္ၾကျပီ
စာၾကည့္တိုက္ထဲကို စာေရးဆရာမေလး ၀င္လာတယ္
လာရွာတဲ့ ကိုးကားရမဲ့စာအုပ္ဟာ ေပ်ာက္ေနေလရဲ့
သူမသည္ ၀တၳဳကို ရွက္ျပံဳးျပံဳးသလို အဆံုးသတ္ခဲ့၏။

Gladiator ေဖ်ာ္ေျဖတာကိုပဲ ေဟးလား၀ါးလား အေပ်ာ္လိုက္မေနၾကနဲ့
Gladiator လို ကိုယ္တိုင္၀င္တိုက္ ေဖ်ာ္ေျဖရမဲ့ ဘ၀
တိုင္းျပည္ရဲ့ ရင္ထဲမွာ အတြင္းလူနာ လာလာလုပ္ေနတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြ
တိုင္းျပည္ရဲ့ အ၀င္အ၀မွာ အျပင္လူနာ လာလာလုပ္ေနတဲ့ ေရာဂါသည္ေတြ
ကိုယ့္အသက္ရွဴႏွဳန္းဟာ ကိုယ္ကုထံုး ကိုယ့္ႏွလံုးသားဟာ ကိုယ့္ေဆး၀ါး
ေလာကဆိုတဲ့ေလထုထဲ လူဆိုတဲ့သီခ်င္းဟာ ပီသခြင့္ဆိုတဲ့ဂီတလို
လင္းပက်ဳးရင့္ အလံတလူလူလြင့္ေနရမယ္၊
တျခမ္းပဲ့ ဗေလာင္ဆူေနတဲ့ ေရာမျမိဳ့ၾကီးထဲမွာ
မင္းေရာငါေရာ ပက္လက္ေမ်ာေနတဲ့ သေဘၤာပ်က္ၾကီးလို
ပင္လယ္ကိုယ္တိုင္ ဖြဲ ့စည္းပံုပ်က္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အဏၰ၀ါခရီး
နီးသည္ျဖစ္ေစ ေ၀းသည္ျဖစ္ေစ ရြက္လႊင့္ေလေတာ့။

အာဇာနည္ေန ့
ဘုရားလည္ပင္းကို ၾကိဳးကြင္းလာမစြပ္နဲ ့
ၾကိဳးစင္ပ်က္က်၊ ၾကိဳးျပတ္တတ္သည္
အာဇာနည္ေန ့။

သုအိုင္စံ