အိမ္နီးနားခ်င္း ေခ်ေဂြဗားရားမ်ား

(ခန့္ေအာင္)

ထာ၀ရေတာ္လွန္ေရးသမား ကမာၻ ့ေတာ္လွန္ေရးသမား ရဲေခါင္ေျပာက္က်ား ကမာၻ ့့အရင္းရွင္ နယ္ခ်ဲ့အစိုးရတုိင္းက ေၾကာက္ရတဲ့ ေဒါက္တာအာနက္စတိုေခ်ေဂြဗားရား။ မတရားအႏိုင္က်င့္ က်ဴးေက်ာ္ေစာ္ကား မႈ ဖိႏွိပ္မႈမွန္သမွ်ကို ဆန့္က်င္ေတာ္လွန္သူတိုင္းရဲ့ စံျပဳရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္။ ပါးသိုင္းေမႊး ႏႈတ္ခမ္းေမႊး ဦးထုပ္ကအစ သူ့ရဲ့အမွတ္တံဆိပ္အျဖစ္က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ ဖိႏွိပ္ေစာ္ကားမႈရွိေလရာ ေနရာတိုင္းသြားေရာက္ ေတာ္လွန္ပစ္မယ္ဆို တဲ့လူျဖစ္တယ္။ အခုေတာ့သူမရွိေတာ့ပါဘူး။

သူက်ဆံုးသြားေပမဲ့ သူအေၾကာင္းႏွင့္သူရုပ္ပံုေတြကေတာ့ ေတာ္လွန္သူတို့ရဲ့ အမွတ္တံဆိပ္ျဖစ္နဲ့ ရင္ထဲ ထင္က်န္ခဲ့တယ္။ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သူပံုကားအခ်ပ္ေတြ အေတာ္ေတြ့ရတယ္။ အင္းက်ီၤ၊ပိုစတာ ၊ လက္ကိုင္ပ၀ါ၊လည္စည္း၊ဆြဲျပား ေတြမွာ ပံုစံမ်ဳိးစံုႏွင့္ေတြ့ရတယ္။၊ ေသးေသးယူမလား ၾကီးၾကီးယူမလား ရ တယ္။ ထိုင္းမွာလည္း ေခ်ပံုကိုအေတာ္ကေလးေတြ့ရတယ္။ ထိုုင္း ဒီမိုကေရစီနည္းနည္းရွိေတာ့ ေခ်နဲ့ ပတ္သက္တဲ့စာအုပ္ ေတြ ၊အထၳဳပတၱိေေတြ ၊ စာေတြကိုေပါေပါမ်ားမ်ား ဘာသာ ျပန္ထုတ္ေ၀ၾကေတာ့ ေခ်အေၾကာင္းကိုလူတိုင္းက သိေနၾကတယ္။ က်ေနာ္တို့ဗမာျပည္မွာေတာ့ ေခ်အေၾကာင္း ဘာသာျပန္ေတြရွိေပမဲ့ သိပ္ရွားပါးပါတယ္။ ေခ်ဘာလဲ ဆိုတာသိသူရွိသလို မသိသူမ်ားတယ္။ မသိသူထဲမွ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ လည္းဟိုေရာက္ဒီေရာက္ ဟုိလူနဲ့ေတြ့ ဒီလူနဲ့ေတြ့ေနလာရင္းနဲ့ ေခ်အေၾကာင္းကို အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ သိလာခဲ့ ရေတာ့တာပဲ။

အဲဒီလိုနည္းနဲ့ပဲ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ားလဲ ေခ်ခေရဇီ ျဖစ္လာတာ ေတာ္ေတာ္ေတြ့ျမင္လာရတယ္။ ဗမာ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေခ်ေဂြဖားရား တီရွပ္ပု၀ါလည္စည္း၊ပိုစတာေတြသံုလာၾကတယ္၊ တခ်ဳိ့လည္းေခ် ကို သိပ္ခ်စ္လြန္ေတာ့ ကိုယ္အေရျပာမွာ ေဆးမွင္းေရႏွင့္ ေခ်အရုပ္ေတြထိုးလာၾကတယ္။ တခ်ဳိ့ကလက္ေမာင္း၊တခ်ဳိ့က လက္ဖ်ံ၊တခ်ဳိ့ကလက္ခံု၊ တခ်ဳိ့ကေက်ာကုန္း၊ တခ်ဳိ့ကရင္ဘက္စသည့္ေနရာေတြမွာ ေခ်အရုပ္ေတြကိုအမဲေရာင္တ မ်ဳိး၊ကာလာစံုနဲ့တမ်ဳိး အမ်ဳိးမ်ဳိးအလွထိုးၾကသည္၊ တကယ္လည္းတူတယ္ တကယ္လည္းခန့္ခန့္ထည္ထည္ရွိပါ တယ္။ ေခ်ပံုကိုေတာ့ ခါး၊ဖင္ေတြတင္ေတြမွာေတာ့ ေတြ့ရခဲတယ္။ မေတြ့ဖူးတာလည္းျဖစ္ခ်င္္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

အားနည္းတဲ့ဘက္ကရပ္တည္တာ ၊အဖိႏိွပ္ခံဘက္ကရပ္တည္တာ ၊ က်ဴးေက်ာ္ေစာ္ကားတာကို ေခါင္းငံု မခံတက္တဲ့ စံျပပုဂၢိဳလ္ကို လူငယ္ေတြအျမတ္တႏိုးႏွင့္ ကိုယ္ခႏၶာာမွာဆင္ျမန္းၾကတာ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးရွိၾက တာ ေကာင္းတဲ့လုပ္ရပ္ပါ။

က်ေနာ္အိမ္နီးနားခ်င္းတေယာက္က ေခ်ကိုသိပ္ေလးစားတာ ေနာက္ဆံုးေခ်ရုပ္ပံုကို သူရဲ့လက္ေမာင္းအ ေရျပားမွာ ေဆးမွင္ေၾကာင္ႏွင့္ ေရးထိုးျဖစ္တဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့တဲ့သူျဖစ္တယ္။ ေတြ့တဲ့ခင္တဲ့သူတိုင္းကို သူလက္ေမာင္းက အရုပ္ျပေနရတာအေမာ။ သူပံုစံကိုယ္လံုးကိုေပါက္ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ပဲ မ်က္ႏွာေပါက္က ခပ္တင္းတင္းပဲ။ အ၀တ္အစားဆိုရင္ စြပ္က်ယ္လက္ျပတ္ ပဲ၀တ္တယ္။ ဒါမွလက္ေမာင္းကပံုေပၚမွာကိုး။ လမ္းသြားရင္လည္းရင္ကြဲဖြင့္ လက္ကားကားနဲ့ ေခါင္းကလည္းေမာ့ထားလိုက္ေသး။ ရပ္ကြတ္ထဲကလူေတြကေတာ့ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ဒီဇိုင္းကို ၾကည့္ျပီး ျဖံဳၾကတာေပါ့။ လူေကာင္ကလည္းေတာင့္ေတာင့္ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးကားကား လက္ေမာင္းမွာလဲ လူမိုက္လိုလို ၊ လမ္းသရဲ လိုလုိ ေဆးမွင္ေၾကာင္ႏွင့္ဆိုေတာ့ ေတြ့တဲလူတိုင္းက ၾကာၾကာစိုက္မၾကည့္ရဲဘူး။ ရန္အလုပ္ခံရမွာ စိုးရတယ္ေလ။ လမ္းသြားရင္နဲ့ တည့္တည့္တိုးရင္လည္း ဟိုလိုလိုဒီလိုလိုနဲ့ ေရွာင္သြားၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလူပံုစံကလူမိုက္ပံု ေပါက္ေပမဲ့ သူမိန္းမကိုေတာ့ အေတာ္ခ်စ္ပံုရတယ္။ လူပံုၾကည့္ေတာ့သာ လူမိုက္ဂိုက္ အိမ္မွာသူမိန္းမနဲ့ စကားေျပာရင္အသံက ကေလးသံလုိလုိ၊ ေၾကာင္မိတ္လိုက္တဲ့အသံလုိလုိ လူမေတြ့ရင္ ဒီပုဂၢိဳလ္မဟုတ္ဘူးလုိ့ေတာင္ ထင္ရတယ္။ တခါတေလ သူတို့ျခံေနာက္ဘက္က ျဖတ္သြားတုိင္း သူ့လႈပ္ရွားမႈေတြကို ျခံစည္းရုိး ၀ါးျခမ္းျပားအကာေတြၾကားက ရိုးတိုးရိတ္တိတ္ေတြ့ရတယ္။ အိပ္ယာခင္းေတြ၊ ေစာင္ေတြ၊ ျခင္ေထာင္ေတြ ၾကိဳးတန္းမွာ ေနပူလွန္းေနပံုရတယ္။ တခါတရံ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ထိုင္ျပီး ထမင္းရည္ငွဲ့ေနတာေတြ့တတ္တယ္။ သူ့ကိုေတြ့တိုင္း သူ့လက္ေမာင္းက ေခ်ေဂြဗားရားကုိ မ်က္လံုးက ေရာက္ေရာက္သြားတတ္တယ္။

တရက္ေတာ့ သူ့အိမ္က ေပါက္တူးငွါးခ်င္လို့ သူ့ျခံထဲထိ၀င္သြားတယ္။ အိမ္ေပၚမွာလဲ လူရွိပံုမရဘူး။ ဘာသံမွမၾကားရဘူး။ ဒါနဲ့ ေနာက္ဖက္ေရခ်ဳိးခန္းဘက္သြားၾကည့္ေတာ့ ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာ အ၀တ္ေလွ်ာ္သံၾကား ေနရတယ္။ က်ေနာ္လည္း အသံေပးလိုက္ေတာ့ အ၀တ္ေလွ်ာ္သံရပ္သြားျပီး ေရခ်ဳိးခန္းတံခါးပြင့္လာတယ္။ ေခ်ေဂြဗားရားနဲ့ပုဂၢိဳလ္ တံခါး၀မွာရပ္ျပီးေမးတယ္။ ဘာကိစၥလဲတဲ့ က်ေနာ္ကလည္း လာတဲ့ကိစၥကုိေျပာရင္းနဲ့ ေရခ်ဳိးခန္းထဲကို မ်က္ေစ့ကစားၾကည့္မိေတာ့၊ ေရထည့္တဲ့ ေကာ္ဇလားအၾကီးၾကီးထဲမွာ အ၀တ္အစားေတြ မနည္းမေနာစိမ္ထားတာ ေတြ့ရတယ္။ ၾကမ္းေပၚမွာလည္း ေလွ်ာ္လက္စ ဘရာစီယာေတြ၊ ေရစိမ္ျပီးညွစ္ထားတဲ့ ထမိန္ေတြကို ေတြ့လိုက္ရေတာ့တယ္။ က်ေနာ္သူ့ကိစၥေတြကို ေတြ့သြားျပီဆိုတာသူသိေတာ့ ဟီး ဟီး ဆိုျပီး သမိန္ေပါသြပ္ရွက္ေနတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးျဖစ္သြားတယ္။ မဆီမဆုိင္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းန့ဲ ေနာက္ထပ္ေျပာ လိုက္ေသးတယ္။ မိန္းမေနမေကာင္းဘူးလုိ့ေျပာလုိက္ေသးတယ္။ က်ေနာ္ေပါက္တူးယူျပီး ျပန္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန့ေတာ့ ေလွ်ာ္လုိက္ေပဦးေတာ့ ေခ် ေရလို့စိတ္ထဲကေျပာလုိက္မိတယ္။

ေနာက္တဦးကေတာ့ လမ္းထိပ္ ကားဂိတ္က ေခ်ေဂြဗားရားပါ သူလဲေခ် ခေရဇီတေယာက္ပဲ။ သူထုိးထား တာကမွ တကယ့္ရွယ္။ ေက်ာကုန္းအျပည့္ ေခ်ပံုကို ကာလာနဲ့ထုိးထားတာ။ ပံုထဲမွာ ေခ်ေဆာင္းတဲ့ဦးထုတ္က အနီေရာင္ဆိုေတာ့ ပံုက စုိျပီး အေရာင္ပိုေတာက္တာေပါ့။ ထုိးတဲ့လူရဲ့အသားအေရကလည္း ျဖဴေတာ့၊ အရပ္ ကျမင့္တယ္၊ ရင္အုပ္ကားကား၊ ေက်ာျပင္က်ယ္က်ယ္နဲ့ဆိုေတာ့ ပိုလွတာေပါ့။ သူ့ၾကည့္လိုက္ရင္ အျမဲတမ္း အကၤ်ီ ကြ်တ္နဲ့ ဒါမွလည္း ပံုကုိလူျမင္မွာကိုး။ ဒီလူက လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ထုိင္တာေတာင္ လမ္းမဘက္ကို ေက်ာ ေပးျပီးမွ ထိုင္တာ၊ ဆုိင္ေရွ့ကျဖတ္သြားတုိင္း ဆိုင္ထဲကိုလွမ္းၾကည့္လုိက္လို့ ေခ်ပံုေတြ့ရင္ ဒီလူရွိေနတာေသခ်ာေနျပီ ။

သူ့အလုပ္အကိုင္က ကားဂိတ္မွာ လူမိုက္လုပ္ရတယ္။ ကားဂိတ္မွဴးက ေမြးထားတဲ့လူျဖစ္တယ္။ ဂိတ္မွာ အလုပ္အားရင္လည္း တခါတေလ ကားေနာက္လိုက္ျပီး စပါယ္ယာလိုက္လုပ္ ေသးတယ္။ ကားေနာက္လုိက္တဲ့ ေန့ေတြဆိုရင္ သူ့ပံုစံအတုိင္း အေပၚပိုင္းဗလာနဲ့ လက္ထဲမွာလည္း ဂ်မ္းတံုး။ ေက်ာကုန္းမွာ ေခ်ေဂြဗားရားနဲ့ ကားေနာက္ျပန္မလွိမ့္ေအာင္ ဂ်မ္းတံုးလိုက္ခုေနတာ ေနာက္ကျမင္ရတဲ့ ေခ်ေဂြဗားရားပံုဟာ အေတာ့္ကိုမသက္သာ ႏုိင္လွတယ္။ ေနပူၾကီးထဲမွာ ေခ်ေဂြဗားရားလက္မွာ ဂ်မ္းတံုးၾကီးကိုင္ျပီး ကားဘီးကိုဂ်မ္းတံုးလုိက္ခုေနသလိုပဲ။

ေအာ္ ေခ်ေဂြဗားရားက ေသျပီးသြားတာေတာင္ တို့လူေတြက အနားမေပးၾကေသးဘူး။ သူ့ခမ်ာ ၾကံဳရင္ ၾကံဳသလုိ အ၀တ္လည္းေလွ်ာ္ရ၊ ကားစပါယ္ယာလည္းလုပ္ရ၊ ဂ်မ္းတံုးလည္း လုိက္ခုရ၊ ဒါနဲ့ေတာင္ မျပီးေသးဘူး ဂိတ္ေၾကးကို မိုက္ေၾကးခြဲေပးရေသးတယ္ ။

ဒါဟာ က်ေနာ္တို့ ဗမာအယူအဆနဲ့ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ သူဟာ မကြ်တ္ေသးဘူး ကမာၻမွာ ဖိႏွိပ္မႈေတြ က်ဴးေက်ာ္မႈအသစ္ေတြ ေသြးစုပ္မႈေတြရွိေနေသးတယ္ ဒါေၾကာင့္ အဖိႏွိပ္ခံေတြကိုထားသြားဘို့ စိတ္မခ်ႏုိင္ျဖစ္ ေနမယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ့ခရဇီေတြစုျပီး ဆြမ္းေကြ်းအမွ်အတန္းေ၀ဖို့ လုိအပ္ေနပါျပီ။ အဲဒီလုိမွ မလုပ္ရင္ေတာ့ ေခ်ေဂြ ခမ်ာမွာ မသက္သာ ။