အ.ထ.က. ေက်ာင္းေျပးမ်ားရဲ႕ ဒႆနေဟာင္းေလးမ်ား

ငါဟာေရလွ်ံျမစ္ပဲ၊ မင္းက ဘာ လာပစ္ထဲ့ခ်င္လို႔လဲ၊ ေလာကထဲကို ေသာကရြဲစိုကုန္ေတာ့မွာပဲကြာ။

ဂိုးတိုင္နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခုနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ထိျပန္ကန္ထြက္ခဲ့တဲ့ေဘာ္လံုးတိုင္းလို မအားမလပ္
ဒရစပ္တအားၾကံဳးအကန္ခံေနရ ျဖစ္တည္မွဳ အစ အဆံုး ညလံုးေပါက္ကင္းေစာင့္ အက်ဥ္းက်
တစ္ဘဝလံုးလင္းေတာက္ထားရတဲ့မီးစြယ္ဘဝ ငိုက္ျမည္းလိုက္တိုင္း မ်က္လံုးပိုပိုက်ယ္လာရတယ္
သင္ျပေပးလိုက္တာက ဝလံုးတစ္လံုးတည္း သင္ယူသြားရမွာက က်မ္းစာအုပ္ အစ အဆံုး
ဝတစ္လံုးကိုပဲ တစ္ဘဝလံုးလံုး ခ်သံုးခဲ့ ဖြသံုးခဲ့ ဆြသံုးခဲ့ ထပ္သံုးခဲ့ ျဖတ္သံုးခဲ့ ကပ္သံုးခဲ့
တစ္ဘဝလံုးတတ္ထားတဲ့ သိပၸံဘာသာေတြ အားလံုးေပါင္းလည္း ေအာင္မွတ္မရဘူလား
တစ္ဘဝလံုးတတ္ထားတဲ့ ဝိဇၨာဘာသာေတြ အားလံုးေပါင္းလည္း စာေမးပြဲက်တာပဲလား
ငါးပြက္လို႔ထတဲ့ေရဗြက္ေလးလို၊ တရားနာလို႕ခ်တဲ့ေရစက္ေလးလို၊ ခဏေလးမွာလွ်ိဳကြယ္ပ်က္
အႏုပညာေလးစြက္ျပီး ျမန္မာစာနဲ႔ေရးဖြဲ႕တဲ့စာစီစာကံုး ဘယ္ ျမန္မာမွ အဆံုးမဖတ္လည္း
အႏုပညာေလးစြက္ျပီး အဂၤလိပ္စာနဲ႔ေရးဖြဲ႕တဲ့ စာစီစာကံုး ဘယ္ အဂၤလိပ္မွ အဆံုးမဖတ္လည္း
ဘဝဟာ တြဲတြဲ  ခြဲခြဲ  ကြဲကြဲ ေရးေနရမွာပဲ ေရးျပေနရဆဲ ေရးျပေနရဦးမွာပဲ သူ႔ရဲ႕အေၾကာင္း
ေက်ာင္းမဖြင့္ရင္ စာအုပ္မဖြင့္ဘူး ၂ခုလံုးဖြင့္ေတာ့လည္း ဆရာနားလိုက္ တပည့္ဖ်ားလိုက္
ဘဝဟာ ပညာေရးအားစိုက္ရမဲ့ႏွစ္ဆို တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားအေရးအခင္းျဖစ္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္အျမဲပို
စာသင္ခန္းဆိုေအာက္ထပ္ေရြး ထိုင္ခံုကိုအေပါက္ဝေဘး ေက်ာင္းေျပးမ်ားရဲ႕အထာအက်င့္မ်ားျပားျဖစ္ေပၚ
ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္ ျဖစ္ေအာင္လက္မွတ္ထိုးထဲ့ ဆရာလစ္တာနဲ႔ခိုးထြက္ၾက စုရပ္ ၁ ၂ ၃ ၄ ဦးသူေစာင့္ေပးရတဲ့ကတိ
မသမာသူေတြၾကားမွာရွိတဲ့သစၥာ သူသူငါငါရဲ႕အေျခခံစရိုက္၊ ဘဝမွာ တခ်ိဳ႕အရာေတြဟာ သိပ္ျပီးဇတ္တိုက္ဖို႔မလိုပါ
အရပ္ဝတ္ကိုေက်ာင္းဝန္းနားကဆိုင္မွာထား အရက္ကိုေရေႏြးခရားနဲ႔ေသာက္ မူးေလာက္ရင္ ကြမ္းေဆးေမႊးစံုဝါး
ေကာ္ဖီဆိုင္ေထာင့္နားခံုမွာထိုင္ ေကာ္ပီကဗ်ာကိုကိုယ္ပိုင္ဖ်က္ေရး လူတိုင္းဟာ တစံုတရာအေဝးကို ေငး ေငးလွ်က္
လူဆိုတာ ေအးစက္သြားမဲ့ လဘၻက္ရည္ပူပူတစ္ခြက္ေပါ့ အဓိပၸါယ္အရသာပူကိုအခ်ိန္ကိုက္ မေမာ့ေသာက္တတ္ရင္
ဘဝခြက္ထဲ ယင္ေကာင္ေတြ ဒိုင္ဗင္ထိုးခ် ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သြန္ပက္လိုက္ရလိမ့္မယ္ ဒီ ေက်ာင္းခ်ိန္အတြင္းမွာ ျဖစ္
ဖြင့္ထားတဲ့သီခ်င္းျပီးျပီးခ်င္း ပိုက္ေက်ာ္ျခင္းခတ္ ခိုးရာပါမုန္႔ဖိုးေတြ ေလာင္းေၾကးထပ္ စာေမးပြဲေျဖသလို ယွဥ္ျပိဳင္ၾကရဲ႕
၂ဦး၂ဖက္ကသေဘာတူထားခ်က္ ၂ဦး၂ဖက္ကလိုက္နာက်င့္ပါ ၁ဦး၁ဖက္မွ နစ္နာစရာမလိုဘူး သစၥာဟာအခ်ိဳစူးတယ္
ေက်ာင္းဆင္းေနညိဳ ေရာင္းရင္းေတြကိုလမ္းခြဲ ကိုယ့္လမ္းထဲကိုယ္ဦးတည္ ေက်ာင္းေျပးညီေပမဲ့ အေၾကာင္းေလးေတြကြဲ
ဘဝက ေက်ာင္းအလႊတ္မွာပဲ အိမ္တန္းျပန္ရမဲ့တာဝန္ဝတၱရားေတြနဲ႔ မနက္ျဖန္မွာအေမ့ကို ဘယ္လိုဆက္လိမ္သြားမလဲ
အိမ္စာသခ်ာၤတိုတစ္ပုဒ္တည္းကို ဝကဘၤာလိုရွဳပ္ေအာင္ တြက္ဟန္ျပထား ေက်ာင္းေျပးေရးကိုစဥ္းစား အေလးထားေတြးဆ
ဘဝေက်ာင္းေျပးမ်ားဟာ ေက်ာင္းေျပးညီဒႆနနဲ႔ ေက်ာင္းေျပးပီပီသသ ဘဝစာေမးပြဲကိုေတာ့ မက်ေအာင္ေျဖႏိုင္ရတယ္
ကိုယ့္ဘဝကို ကိုယ့္ေဘာပင္နဲ႔ကိုင္ေရးတဲ့ ကိုယ္တိုင္ဖြဲ႕ႏြဲ႕ ကိုယ့္ရဲဇတ္ဟန္မ်ား ကိုယ့္ဝတၳဳထဲ ကိုယ္ျပန္ၾကားေနရတဲ့ သံစဥ္
ကိုယ့္ႏွလံုးခုန္သံနဲ႔ ပဲ့တင္တဲ့ဂီတ ကိုယ့္ႏွလံုးေသြးနဲ႔ ဆြဲငင္တဲ့ဂီတ ကိုယ့္ႏွလံုးလြင္ျပင္နဲ႔ လြင့္စင္တဲ့ဂီတ
လူရဲ႕ ျဖစ္တည္မွဳ ဒီဘဝဆိုတာ ေက်ားင္းေျပးလည္း ေက်ာင္းနဲ႔ေဝးခဲ့တာပဲ ေက်ာင္းမေျပးလည္း ေက်ာင္းနဲ႔ေဝးခဲ့တာပဲ။

ဘာလဲဆိုတာအေျဖရွာၾကည့္တဲ့အခါ ဘာလဲဆိုတာအေျဖဟာမရွိခဲ့ပါ
ဒုကၡေတြ လွ်ံတက္ ဝဖီးစဥ္ ျမစ္ထဲ ဒုကၡေတြ ျပန္လွည့္ ထပ္မစီးဝင္ျဖစ္ေတာ့ဘူး
ေခါင္းျမဳပ္ေအာင္ကူးခဲ့ၾက ႏွာေခါင္းျမဳပ္ေအာင္ကူးခဲ့ၾက ေလွလူးအတိမ္း လွိဳင္းရူးအယိမ္းမွာ။

သုအိုင္စံ
၀၉-၀၁-၁၃
(ငယ္ဘဝေလးကို လွလွေလး လြမ္းဆြတ္ေရးဖြဲ႕ျဖစ္တာပါ)။